Czy Rybitzky coś wie, czy po prostu zastanawia się głośno, czy aby nie czekają nas zmiany „na górze” w Prawie i Sprawiedliwości? Wariant wymiany Kaczyńskiego na równolatka albo starszego wiekiem nie wydaje się być prawdopodobny. Co więcej, PiS odkąd z hukiem wyleciał Zbigniew Ziobro, nie ma polityka, który mógłby ocieplić wizerunek tej partii i jednocześnie utrzymać ortodoksyjny elektorat pragnący mieć na fotelu lidera osobę „krystalicznie czystą” w sensie rozliczenia z PRL i III RP. Tym bardziej, jeśli nowym frontmanem PiSu miałby stać się Antoni Macierewicz.
Dla obecnego elektoratu – śmiem twierdzić – taka zmiana nie miałaby żadnego znaczenia. Wiarygodny polityk zostałby wymieniony na innego wiarygodnego, tak z pewnością powiedzieliby zadeklarowani PiSowcy. Z kolei dla wrogów Prawa i Sprawiedliwości, których III RP wychowała na medialnej pożywce, a także, co nie mniej ważne, na urzędniczym wikcie, z czym nie rozstanie się dobrowolnie żaden jego beneficjant, Macierewicz, to diabeł wcielony. Człowiek o obłędzie w oczach, osoba utożsamiana z brutalną walką polityczną. Jest w tym istny paradoks – to opinia krzywdząca dla Antoniego Macierewicza, na którą jednak częściowo sobie zapracował sam.
Absolutny brak PR-u
Dlaczego tak uważam? Przede wszystkim cały PiS praktycznie nie ma PR-u. Coś tam się przed wyborami zawsze kroi, aniołki Kaczyńskiego, list do Braci Rosjan odczytany w Muzeum Powstania Warszawskiego, nawiązanie do czasów Gierka, etc. Ale to są detale. Nie ma żadnej konsekwentnej i spójnej strategii Public Relations. Politycy PiS-u się nie lansują, co więcej, robią wszystko, aby sobie zaszkodzić. Bogoojczyźniane hasła i wymachiwanie szabelką powodowane nawet najbardziej istotnymi interesami narodowymi nie jest niestety czymś, co przekona wyborców. Moim zdaniem PiS-owi brakuje przekucia swoich patriotycznych postulatów na realne zyski dla społeczeństwa i kraju, które mógłby dostrzec przeciętny wyborca. W dodatku „antystrategia polityczna” tej partii powoduje niepokój wśród liberałów ekonomicznych, czy aby gospodarka nie ucierpi na tle wojen politycznych i sporów o marchewkę.
Co ma do tego Macierewicz? Ano to, że jest właśnie symbolem nadmiernego przesunięcia akcentów ku sprawom polityki historycznej. Wydaje się, że ten bezkompromisowy, ortodoksyjny katolik nie zna słowa dialog. Moim zdaniem dla Macierewicza istnieje tylko białe i czarne. Białe, to jego własne macierewiczowskie poglądy, cała reszta to zdrajcy i postkomuna. I dokładnie tak samo prezentuje się elektorat dawnego lidera ZChN i LPR – są to albo jego wrogowie, albo fanatyczni wyznawcy.
Zasługi likwidatora WSI
Tymczasem likwidator WSI ma dla naszego kraju wymierne zasługi. Rozprawił się z wojskowymi służbami specjalnymi – czyli karną sowiecką agenturą. Także jego walka o lustrację w Polsce jest rzeczą bezprecedensową – listę Macierewicza pamięta chyba każdy z nas. Nie twierdzę, że w oparciu o wyżej wymienione osiągnięcia, łatwo jest zbudować polityczną renomę wśród elektoratu centrowego. Ale jednak każdy polityk powinien podjąć wszelkie próby i zawalczyć o głosy elektoratu umiarkowanego, który w systemach dwupartyjnych wygrywa wybory. Macierewicz tego konsekwentnie nie robi.
Prezesura uratuje immunitet?
W ostatnich tygodniach Antoni Macierewicz powiększył grono swoich śmiertelnych wrogów. Oddaniem dla sprawy Smoleńska może zapłacić wysoką cenę – utratą immunitetu. Jest pierwszym do ostrzału dla bonzów platformerskiej mafii. Szansa na skuteczne wyeliminowanie Macierewicza z polityki jest spora. Może właśnie dlatego szykowana jest zmiana na stanowisku Prezesa PiS?
"Uwaga: Czytanie tego bloga, samodzielne przemyśliwanie zawartych w nim treści, nieskrępowana krytyka, dzielenie się zamieszczonymi na blogu opiniami ze znajomymi, rodziną, kol. z pracy oraz powoływanie się na te opinie w jakikolwiek inny sposób - bez zgody autora surowo wzbronione. Wszelkie odstępstwa od ww. postanowień mogą zostać zniesione po uprzednim złożeniu podania w 3 egzemplarzach oraz merytorycznym uzasadnieniu wniosku"
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
