Mamy w tej chwili zmasowaną ofensywę wszelkich odcieni mniejszości seksualnych , czego stołecznym przykładem jest m.in., deklaracja „Warszawska Polityka Miejska na rzecz społeczności LGBT+” . Wykorzystują koniunkturę wewnętrzną i zewnętrzną do prób instytucjonalizowania deprawacji dzieci i młodzieży. Pytam w związku z tym, czy nie ma w Konstytucji regulacji, na mocy których można byłoby zastopować ten proces na gruncie prawa? Czy nie można utworzyć i finansować czegoś w rodzaju „krajowej konferencji rodziców dzieci i młodzieży”, na forum której dostatecznie liczne grono przedstawicieli rodziców, właśnie małych dzieci i młodzieży, wyłonione w trybie wielostopniowej elekcji na zasadach demokratycznych, mogłoby formułować postulaty pod adresem władz samorządowych i państwowych, odnośnie do ochrony przed wpływami destruującymi naturalny rozwój swoich milusińskich. Kilkadziesiąt pokoleń Polaków wyrosło bez wczesnego, już w dzieciństwie, przyuczania ich do praktyk wynikających z nietypowej dla n. gatunku orientacji seksualnej, całkowicie marginalnej w naszej populacji, którym natura zafundowała odchylenie od powszechnego „standardu”. Konferencja, o której mówię, nie musiała by posiadać własnej infrastruktury. Sale posiedzeń i obsługę biurową (w tym zwrot kosztów delegacji) powinien zapewnić rząd, zbierając grosz z funduszu kilku ministerstw, w tym od nie wiedzącego co robić z pieniędzmi V-Premiera Glińskiego. Oczywiście, mogłaby też owa Konferencja stanowić respektowaną przez władze grupę nacisku, wspierającą spokojne funkcjonowanie, utrzymanie i rozwój stanu nauczycielskiego. Na koniec przyszło mi do głowy, czy nie można znaleźć podstawy (ewentualnie po euro-wyborach ) do odsunięcia od urzędu tego duetu, jak im tam Rabieja/Trzaskowskiego, wstawiając na ich miejsce komisarza aprobowanego także przez normalną część opozycji?
http://www.fronda.pl/forum/lgbt-w-natarciu,93102.html
