Vetka155 Vetka155
72
BLOG

Barykada. (Poezja własna)

Vetka155 Vetka155 Kultura Obserwuj notkę 5

                             Nie wolno mi kochać Ciebie!

                             Twego milczenia barykada

                              wznosi się aż po niebo,

                              w szańcu mą godność składa,

                              choć potrzebuję tego...

 

                              Tęsknoty! Wszystkie na barykadę

                               trzystu metrów odległości!

                               I...czuję twoje serce nawet.

                               Widzę oczy, usta i czynności... 

 

                               A ty nie wiesz, czemu pali cię policzek, 

                               czyich ust muskanie czują oczy,

                               czyja miłość wdarła się w twe życie,

                               które, jak toczyło się, tak - toczy.

 

                                Trzysta metrów odległości

                                 mym miłosnym łożem jest.

                                 Z Tobą pławię się w Miłości.

                                 Takie sny - to Boży gest...

 

                                 Płynie życie na pół-jawie

                                 w barykady budowaniu.

                                 Ty kochany nie wiesz nawet

                                  o tym grzesznym wyuzdaniu...

                                

 

Vetka155
O mnie Vetka155

Lubię pisać odważnie - w obronie najsłabszych oraz o bolączkach społecznych i politycznych.Nie lubię obłudy i wulgaryzmów. Często zdarza mi się inny gatunek literacki, z poezją włącznie.Na pewno jestem uczciwa i na pewno kocham ludzi bez względu na ich pochodzenie,lub status,a nawet staram się zrozumieć inność ich poglądów.Nie jestem jednak bezkrytyczna...Uważam, że nawet "walka z wiatrakami" w dobrej sprawie, może przynieść , wbrew pozorom - rezultaty.

Nowości od blogera

Komentarze

Pokaż komentarze (5)

Inne tematy w dziale Kultura