Podroż na trasie Wrocław - Warszawa i Warszawa - Wrocław.

Co przeciętny student mysli kiedy dowiaduje się, że ma jechać pociągiem, załóżmy... z Wrocławia do Warszawy?

Biorąc pod uwagę fakt, iż najlepsza, bezpośrednia droga łącząca te dwa najbardziej charakterystyczne polskie miasta jest zarezerwowana dla Inter City, a na bilet ich po prostu nie stać, to pierwsza refleksja nie jest bynajmniej pozytywna. Zatem, jakie są dalsze opcje, po IC, na który bilet trzeba wydać co najmniej 80zł w jedną stronę?

Drugie rozwiązanie to linie to TLK. Czyli sprawdzamy jaką mamy możliwość podróżować nimi z Wrocławia do Warszawy. TLK to najprościej rzecz biorąc wagony IC, czyli gwarantowane miejsca w nowych przedziałach za dużo niższą cenę. brzmi milo. minusy? -

"brak ciasteczka" i "darmowej kawy", brak klimatyzacji oraz hm... brak istnienia tego jakby nie było fajnego połączenia na trasie Wrocław - Warszawa.

Chyba, że ktoś lubi przesiadki i dworzec w Poznaniu. Ale dalej i tak trzeba jechać EX albo IC, więc zysk z tego nie jest zbyt wielki raczej.

Tak naprawdę zostaje nam, studentom, tylko pociąg pospieszny. czas podróży to od 5:30 do 6:30h. Jest on zależny od trasy, godziny wjazdu z Wrocławia oraz dnia tygodnia. Są rożne opcje. Przez Opole, Częstochowę; Oleśnicę, Łódź  jeżdżą głównie pośieszne, a trasa przez Leszno i Poznań (czyli ta najwygodniejsza) jest zarezerwowana tylko dla IC i TLK, które są niby lepsze (klimatyzacja, darmowa kawa, zagwarantowane miejsce), a gorsze, bo cena nie zachęca do podróżowania nimi.

Relacji pociągów na trasie Wrocław-Warszawa, Warszawa - Wrocław jest bardzo mało, na miejsca w pociągach pośpiesznych czycha dużo ludzi, więc zawsze ma się stracha, czy nie przyjdzie czasem stać całą podróż na korytarzu albo dopłacać do 1 klasy 25 zł, czyli drugie tyle ile kosztuje bilet.

Na szczęście pociągi te we Wrocławiu na peronie stoją trochę przed odjazdem, można przyjść 20 minut wcześniej i znaleźć sobie miejsce. Gorzej, że bardzo małe jest prawdopodobieństwo, by w przedziale 8-osobowym (2klasa – standard) siedziało mniej niż 7. Nawet w poniedziałek, czy wtorek, kiedy przeciętnemu Polakowi wydaje się, że powinno mało ludzi wtedy jeździć. Taki dyskomfort, że nie ma jak się ruszyc, więc ok 2/3 spędza się na korytarzu. Chyba, że się wymięknie i zacznie kupowac bilety na 1 klasę. To jakieś 60zł, a i tak o 20 taniej niz na IC.

Wracając z Warszawy do Wrocławia, niestety, zawsze człowiek naje się stresu. Tam bowiem nigdy nie ma tak, żeby na peronie nie stały tłumy. A liczbawagonów w pociągu niestety jest zawsze taka sama... Zarówno jak i z Wrocławia, tak z Warszawy.

Najbardziej niepokojąca wydaje sie jednak byc prędkość z jaką porusza się pociąg. Jeśli IC i EX oraz TLK jadą w miarę równym tempem, a zatrzymują się tylko na stacjach, z pośpiesznymi pociągami sprawa jest troche bardziej skomplikowana. Maja one postoje w róznych dziwnych miejscach takich jak np. las, pole, srodek miasta. Podróżujący po raz pierwszy mogą być lekko zdezorientowani, ale nie trzeba się martwić, że pociąg się zepsuł. To tylko chwilowy 10, może 15minutowy postój, by przepuścić pociąg jadący z naprzeciwka. tory bowiem na wielu odcinkach są jednostronne.

Niestety, bardzo męczące są te zmiany prędkości, zwalnianie, przyśpieszanie, hamowanie. Wydaje się nawet jakby pociąg na wielu odcinkach mógł jechać szybciej. Tylko dlaczego tego nie robi??

Nigdy nie ma Warsu, oczywiście, wtedy, gdy się podróżuje o normalnej porze (czyli w dzień), więc trzeba się zaopatrzyć wcześniej w odpowiednią ilość kanapek. No, chyba, że na którejś stacji, za pozwoleniem konduktorów wjedzie do pociągu pan z wózkiem z Tesco, czy Carrefoura, który zaopatrzony jest w produkty na ktore akurat podróżny ma zapotrzebowanie czyli: batoniki, bułki, kawa, herbata. Wtedy wszyscy się cieszą i przy ostatnim wagonie zazwyczaj panu kończy się woda i nie dochodzi. (A ostatni wagon to często 1 klasa.)

Ale nie zawsze spotyka nas takie szczęście jakim jest pan z wózkiem i trzeba jeść to, co się ze sobą zabrało. Gorzej mają ci, co na pociąg ledwo zdążyli i nie mięli czasu na to, by kupić sobie coś na dworcu. Wtedy muszą całą drogę wytrzymać bez jedzenia, ponieważ na żadnej większej stacji pociągi te nie zatrzymują się na tyle, by można było pobiec do kiosku, a jak już mają te wyżej wspomniane 15-minutowe postoje to tylko na maleńkich stacjach, na których oczywiście nic nie ma.

Tak że podróż do Warszawy z Wrocławia nie jest jakaś tam specjalnie komfortowa.

No chyba, że ktoś jest entuzjastą poznawania ludzi w przedziałach, rozmów w pociągach, bo to swojski klimacik i kogoś ciekawego można poznać?

Ja od pół roku przynajmniej raz w miesiącu podróżuje z Wrocławia do Warszawy i niestety jeszcze nikogo ciekawego nie poznałam. Jakąś babcię, co 'Niedzielę' czytała, dziadka, co do swojego syna do szpitala jechał, jakieś biedne niemki, co nie do końca chyba wiedziały jak się dostać do dworca centralnego, albo faceta z wyraźnymi oznakami nerwicy natręctw.

Nawet tego charaktertystycznego i budzącego sentymentalne uczucia odgłosu 'tudum' już nie ma, co znaczy, że są wszędzie nowe tory, a państwo przecież zapowiedziało budowę szybkich połączeń, tylko trzeba nowe tory zrobić.

Cóż nam pozostaje? wydaje mi się, że raczej nie narzekanie, bo jeszcze nam zabiorą jakieś połączenia w ramach oszczędzania na nowe szybkie pociągi i tylko tymi przez Poznań będziemy mogli podróżować...

Czyli nic. Tylko czekać...A Wasze wrażenia z podróży PKP ?

Hanna Stadnik, współpracuje z projektem Pilnujemy Euro 2012