Na Saturna tren

            NA SATURNA TREN
                  (THE TURN)

Kronosa sierpu za życia się stracha,
że zżęte istot statywy z kretesem,
że zbladłe blaski masek i mrą sprawy,
że cierpnie oddech jak sierpnie serbskie
tak nocą, jak we dnie, tak martwych,
jak żywych i żwawych, tak głosem, jak echem.

Knoty filują, to saturn noty chwil ujął
płomień ramienia promień
ranienia, jak fosa turnie otacza:
o tak! o nie! o ach! o już! o eee!
saturnie, tych satyn w urnie nie rusz,
szloch och, strach ach, pech ech,
i grzech, wysp pępek, atole utuli,
i czarna żółć jak czarci żul jak
czarnych orek - co mokry tną bezkres
- okres rui, zła gwiazda
wizga i zjada, run nur jak sznur
i w las i w bór i wraz i luz i solo
i wtór i molo i dur, i pomost i po moc
ach noc ech strach och bach
lecz on, ran saren rant, kozłów komos
- zła trąd, a skąd? a z ziem - wyziew, a z wiem,
a z ja, a z my, aż ja z azją za łby, aż zjem,
ile postu tur, jaki kar nawał, taki kości
kostur, co z niego statku głupców nawa,
a ich, ten sierp, ów kronos i roni i nosi
i kosi więc żal jak szal wśród fal
i dal jak dal jak dal
i dal i ja
Idalia ta
osnuta os nutą z rana z tą raną
po reszcie aresztu
tak długich
ługów nocy

chat noir  z szat nor i chat
chciał nura w bok dać
w alembik lecz wskoczył
kto?
sen – atut urn
ten satanas co staje wbrew
gdy brak szat na nas
a wokół śmiech czy śpiew czy śpiech

(13-14.03.2013)

========================================================