EMILY DICKINSON - Wiersze

1.
Wody –  naucza pragnienie.
Ląd z oceanów się wyłania.
A z bólu - uniesienia -
Pokój - z wieści bitewnych -
Miłość - z treści wspomnienia -
Ptaki z płatków śnieżnych.

===================

2.
Jestże "poranek" realnym czymś?
Istnieje gdzieś taka rzecz jak "dzień"?
Czy z gór go dojrzałabym
Gdy równie wysoko się pnę?
Ma liście on jak nenufary?
Albo pióra jak ptak?
Sprowadzono go ze słynnych krain
Po których przepadł ślad?
Och, uczeni! Och, żeglarze!
Który z was nieziemscy mędrcy!
Małemu pielgrzymowi wskaże
Gdzie  "poranek" się mieści!

====================

3.
Gdy noc się prawie kończy -
A brzask się blisko rodzi
Dotknąć możemy przestrzeni -
To czas by poprawić włosy -
Zmarszczki wygładzić krztynę -
Zdziwić się że nas zatroskała
Ta północ - już nieźle zetlała
Co groziła - lecz ledwie godzinę  -

==============

4.
Gdy ujrzałam jak słońce opuszcza
Swój tak niezwykły dom -
I wkracza Dzień w każdą sień
Dzieło wszechobecne -
Bez zbędnego rozgłosu
Bez przeszkód obcych -
To ziemia była mi jak puszka
Za którą gonią chłopcy.

================

5.
Wyrastasz z miłości jak ze wszystkiego
Chowasz ją do komody -
Aż jakiś retro trend pokaże -
Czyś w stroju przodków młody.

===============

6.
Tracimy  - wraz z nagrodą -
Hazardziści - których cucić musi
Każdy kości rzut na nowo!

==============

7.
Poznajemy miłość pełną:
Alfabet - słowa -
Rozdziały - księgę mocy wstępną -
Objawienie końcowe -
Lecz w oczach wszystkich
Widzimy niewiedzę -
Gorzej wróżącą niż dziecięca -
Więc jeden drugiemu, jak dziecku -
Objaśnić próbuje fakt
Co go nie pojmie - nikt -
Niestety! Gdyż mądrość wielka zbyt -
A prawda - różnoraka aż tak!

============

8.
Szaleństwo jest boskim sensem
dla oka wnikliwego;
Ich sens zaś prawdziwym szaleństwem.
I ta oto większość
Za wszystkich też decyduje.
Przystaniesz – jesteś zdrowy.
Nie zgodzisz się – jużeś groźny,
I zakuty w okowy.

============

9.
Kto zna olbrzymy, z kimś kto mały
Niespełniony jest, i osowiały -
Wielki czuje się skrępowany
Sąsiedztwem mniejszego -
Nie turbuje to małego -
Lata znakiem  - lot komara -
Nie wie że nie przysłoni nieba
Takich jak on cała chmara –

=============

10.
Kochasz Pana – Nie widząc –
Piszesz do Niego – każdego dnia –
Krótką wiadomość – kiedy się budzisz –
I później w ciągu dnia.
Zwykły list – Jak bardzo tęsknisz –
I że zobaczyłbyś Go chętnie –
Ale gdzie jest dom Jego – wszak jest drogą
Widzisz sam -  a mój jest w niebie.

==========

11.
Dwie schedy mam – Panie – od Ciebie
Pierwszą: Miłość
Godna Ojca Co W Niebie 
Oferta taka -
Drugą coś dał – to Ból Miedzy –
Jak morza rozlewisko -
Między Wiecznością i Czasem –
Między Mną a Twą Myślą

================

12.
Ty ustanowiłeś czas –
Ja  wieczność zatwierdziłam
Objawianie się –
- Tym bóstwo było
Absolut odsunął
W dal – relację naszą -
Błąd ten w Tobie poprawiło me
Niespieszne bałwochwalstwo

============

13.
Niebo – błagamy -
Niebu - bajamy -
Jak gdy sąsiedzi umierają:
O jakiej porze do nieba - poszli -
Kto ich widział - gdzie ich nosi?
Czy niebiosa to plac - a niebo - drzewo?
Ziemski to trop - miejsca szukanie  -
Śmierć żadnej
Geografii nie potrzebuje -
To stan - skupienie - obdarowanie -
Czyż wszechobecność szybuje?

===========

14.
Prawda – jest stara tak jak Bóg -
- To Jego dwoistość
I trwa tak długo jak On -
- To współwiekuistość -
I zginie w jeden dzień
Odrodzi daleko się
Od rezydencji świata
Półżywa boskość.

===========

tłumaczył  Wawel

====================================

1.
Water, is taught by thirst.
Land-by the Oceans passed.
Transport-by throe-
Peace-by its battles told-
Love, by Memorial Mold-
Birds, by the Snow.


===================

2.
Will there really be a "Morning"?
Is there such a thing as "Day"?
Could I see it from the mountains
If I were as tall as they?
Has it feet like Water lilies?
Has it feathers like a Bird?
Is it brought from famous countries
Of which I have never heard?
Oh some Scholar! Oh some Sailor!
Oh some Wise Men from the skies!
Please to tell a little Pilgrim
Where the place called "Morning" lies!


====================

3.
When Night is almost done-
And Sunrise grows so near
That we can touch the Spaces-
It's time to smooth the Hair-
And get the Dimples ready-
And wonder we could care
For that old-faded Midnight-
That frightened-but an Hour-


==============

4.
When I have seen the Sun emerge
From His amazing House-
And leave a Day at every Door
A Deed, in every place-
Without the incident of Fame
Or accident of Noise-
The Earth has seemed to me a Drum,
Pursued of little Boys


================

5.
We outgrow love, like other things
And put it in the Drawer-
Till it an Antique fashion shows-
Like Costumes Grandsires wore.

===============

6.
We lose—because we win—
Gamblers—recollecting which
Toss their dice again!


==============

7.
We learned the Whole of Love-
The Alphabet-the Words-
A Chapter-then the mighty Book-
Then-Revelation closed-
But in Each Other's eyes
An Ignorance beheld-
Diviner than the Childhood's-
And each to each, a Child-
Attempted to expound
What Neither-understood-
Alas, that Wisdom is so large-
And Truth-so manifold!


============

8.
Much madness is divinest sense    
To a discerning eye;    
Much sense the starkest madness.    
’T is the majority    
In this, as all, prevails.            
Assent, and you are sane;    
Demur,—you ’re straightway dangerous,    
And handled with a chain.

============

9.
Who Giants know, with lesser Men
Are incomplete, and shy-
For Greatness, that is ill at ease
In minor Company-
A Smaller, could not be perturbed-
The Summer Gnat displays-
Unconscious that his single Fleet
Do not comprise the skies-

=================

10.
You love the Lord—you cannot see—
You write Him—every day—
A little note—when you awake—
And further in the Day.
An Ample Letter—How you miss—
And would delight to see—
But then His House—is but a Step—
And Mine's—in Heaven—You see.


==========

11.
You left me-Sire-two Legacies-
A Legacy of Love
A Heavenly Father would suffice
Had He the offer of-
You left me Boundaries of Pain-
Capacious as the Sea-
Between Eternity and Time-
Your Consciousness-and Me-


================

12.
You constituted Time-
I deemed Eternity
A Revelation of Yourself-
'Twas therefore Deity
The Absolute-removed
The Relative away-
That I unto Himself adjust
My slow idolatry-


============

13.
We pray-to Heaven-
We prate-of Heaven-
Relate-when Neighbors die-
At what o'clock to heaven-they fled-
Who saw them-Wherefore fly?
Is Heaven a Place-a Sky-a Tree?
Location's narrow way is for Ourselves-
Unto the Dead
There's no Geography-
But State-Endowal-Focus-
Where-Omnipresence-fly?


===========

14.
Truth—is as old as God—
His Twin identity
And will endure as long as He
A Co-Eternity—
And perish on the Day
Himself is borne away
From Mansion of the Universe
A lifeless Deity.


===========