Państwo - notka 14. (po wprowadzeniu...)

Żaden organ administracji nie może zadłużać się u kogoś innego niż mieszkańcy. Ni­ko­mu, po­za obywatelami nie wolno fi­nan­so­wać de­ficytu budżetowego, zatem ewen­tu­al­ne obligacje or­ga­nów administracji nie mo­gą być opro­cen­to­wa­ne, a kupować je mogą tyl­ko obywatele danych gmi­ny, starostwa, kra­ju czy pańs­twa. W mo­mencie utra­ty lub re­zygnacji z obywatelstwa trzeba przed­stawić do wykupu po­sia­da­ne obligacje gmi­ny (sta­ro­s­twa, kraju czy pańs­twa). Ob­li­gacje przed­stawione do wykupu przez osobę nie bę­dącą oby­wa­te­lem są nieważne. Niemniej sądowy wy­rok pozbawienia praw oby­wa­tels­kich nie jest równoznaczny z utratą obywatelstwa.

Pomysł z życiem na kredyt jest bardzo miły dla tych którzy go wprowadzają. Gorzej z tymi, którzy płacą za to rachunek.

Władza wykonawcza nie jest powołana po to, żeby uszczęśliwiać wyborców kosztem ich dzieci, tylko by sprawnie zarządzać dobrem wspólnym jakim jest gmina, starostwo, kraj i państwo.

Zawsze są dwie możliwości doraźnego zwiększenia wpływów do budżetu: zwiększenie obciążeń podatkowych lub pożyczenie pieniędzy. Oba są fatalne. Niemniej, jeśli mieszkańcy danej jednstki terytorialnej widzą potrzebę sfinansowania jakiegoś przedsięwzięcia i są gotowi przeznaczyć na to swoje nadwyżki finansowe, to jest to ich sprawa i temu służy możliwość zapożyczania się u rządzonych.