Państwo - notka 4. (po wprowadzeniu...)

Żaden człowiek nie może być więziony wbrew swojej woli bez wyroku sądu. Za­tem prze­kra­cza­nie gra­nicy gminy, sta­ros­twa, kraju czy państwa nie mo­że być po­wo­dem do ogra­niczenia swo­bo­dy po­ru­sza­nia się czło­wieka. Wy­jątek stanowi sy­tu­a­cja czło­wie­ka po prawomocnym wyroku za­braniającym opusz­czać dane te­ry­to­rium lub wkra­czać na nie. (Na­leży mieć świa­domość, że jeś­li ko­goś trzy­ma się na siłę, to nie moż­na ocze­ki­wać od niego lo­jal­ności.)

Zdaję sobie sprawę, że otwarte granice to zaproszenie dla terrorystów… Tyle tylko, że zamachy w Nowym Jork, Madrycie czy Londynie nie wydarzyły się w państwach, do których wjazd jest w pełni swobodny. (Coś na ten temat mogą powiedzieć Polacy poszukujący pracy w Zjednoczonym Królestwie przed 1. maja 2004.) Ograniczenia najczęściej uderzają w praworządnych obywateli a najrzadziej w bandytów (oni ograniczeniami się nie przejmóją, bo i tak są poza prawem).