Łysa Góra i tak zwane gołoborze - czyli miejsce gołe od boru, znajdujące się na stokach, tam gdzie nie rosną drzewa, to nic innego jak urobek z wnętrza góry. Warstwa tych kamieni wynosi ponad 5 metrów. Średnia waga kamieni składających się na usypisko to 80 kg - waga dziwnie jednakowa, aby była wynikiem naturalnych zjawisk - świadczy o tym, że ktoś budował podziemne miasto-schron.
Trudno dzisiaj potwierdzić bez dalszych badań ale wiele śladów wskazuje na to, że Łysa Góra jest dużo starszym miejscem, służącym do całkiem innego celu, niż tylko miejsce kultu. Gołoborze, a raczej urobek kamieni w Świętokrzyskim Parku Narodowym występuje zarówno na północnym jak i południowym stoku pasma Łysogórskiego. Przyjmuje się, że ich powierzchnia wynosi od kilkudziesięciu do kilkuset hektarów. Niestety, gołoborza systematycznie zarastają. Pierwotnie powierzchnia otwartych gołoborzy w Łysogórach wynosiła około 1000 ha, z których do dnia dzisiejszego bezleśne pozostało nieco ponad 22 ha. Dla porównania małego wycinka urobku skalnego występującego tylko w obrębie klasztoru to około 2000 m długości i 50 m szerokości, co daje powierzchnię prawie dwukrotnie większą od piramidy Cheopsa. Natomiast 22 ha to powierzchnia średniej wielkości miasta.
Jeśli założymy, że miejsca takie jak Łysa Góra, Babia Góra, Schwarzwald, Witosza, Wielki Szyszak i inne na świecie, gdzie występują gołoborza, to urobek z budowanego miasta-schronu wtedy zobaczymy, że wszystkie jak jeden znajdują się powyżej 300 m nad poziomem morza, co mogłoby wskazywać na nieprzypadkowy cel - ochrona przed potopem, tsunami, czy skutkami innych kataklizmów.
Najbardziej znane gołoborza na świecie występują na Falklandach oraz w masywie Witoszy w Bułgarii. Mniejsze gołoborza znajdują się w Stiperstones (Shropshire, Wielka Brytania) w Pensylwanii, w Schwarzwaldzie.
Największe gołoborza na ziemiach polskich występują w Karkonoszach i zbudowane są z granitów lub hornfelsów (np. na zboczach Śnieżki), mniejsze w Rudawach Janowickich (Skalnik), Górach Bystrzyckich (Wolarz), Górach Kamiennych (Suchawa), Masywie Śnieżnika, na Babiej Górze, w Bieszczadach (grehot).
Tam gdzie gołoborze, tam też wiele legend i opowieści o podziemnych korytarzach czy miastach. Powyższy przykład wskazuje, że w miejscach występowania gołoborzy zostały dawno temu przygotowywane podziemne struktury, które były wykorzystywane jako schrony lub do przemieszczania się podziemnymi korytarzami do odległych miejsc.
Pierwszą, najniżej położoną jaskinią Witoszy jest jaskinia rumowiskowa - Skalna Komora, którą tworzy ogromny monolityczny blok o grubości około 5 metrów i długości 15 metrów. Strop Skalnej Komory wsparty jest na 3-metrowym bloku, przez co przypomina nieco dolmeny z kultury neolitu.
Czy to możliwe, że starożytne kultury były ze sobą powiązane tysiące lat temu? Biorąc pod uwagę odkrycia tysięcy podziemnych tuneli, które rozciągają się od północnej Szkocji do Morza Śródziemnego, odpowiedź brzmi: tak. Podczas gdy powód tych wyrafinowanych tuneli pozostaje tajemnicą, wielu ekspertów uważa, że ta ogromna, licząca 12 000 lat sieć została zbudowana jako ochrona przed drapieżnikami i innymi zagrożeniami. Niektórzy eksperci uważają, że te tajemnicze tunele były wykorzystywane jako ówczesne autostrady epoki lodowcowej, umożliwiające przejście ludzi i łączące się z odległymi miejscami w Europie.
W książce „Sekrety podziemnych drzwi do starożytnego świata” (niemiecki tytuł: Tore zur Unterwelt) niemiecki archeolog dr Heinrich Kush stwierdza, że ślady wielkich podziemnych tuneli znaleziono pod dziesiątkami neolitycznych osad na całym kontynencie europejskim. Według dr. Kuscha fakt, że wiele z tych tuneli istnieje do dzisiaj, po 12 000 lat wskazuje, że tunele muszą być zarówno złożone, jak i niezwykle rozległe. Podczas gdy niektóre tunele są stosunkowo małe - niektóre z nich mają szerokość niewiele ponad metr, istnieją inne tunele, które wyglądają na podziemne komory i magazyny. Fakt istnienia tych tuneli wskazuje na niesamowitą starożytną wiedzę, która wydaje się o wiele bardziej wyrafinowana, niż to, co zawarto w książkach historycznych. Starożytna ludzkość posiadała wiedzę i narzędzia do budowy skomplikowanych struktur ponad dziesięć tysięcy lat temu. Dowodem na to są Piramidy w Bośni i niesamowite podziemne tunele, które ciągną się kilometrami pod całą Europą.
za: akariaryaca.com
