dr Wincenty Kalemba dr Wincenty Kalemba
190
BLOG

Samolot WSK TS-16 „Grot"

dr Wincenty Kalemba dr Wincenty Kalemba Technologie Obserwuj notkę 4
Zaniechane prototypy wojskowych samolotów polskich, rok 1958.

Gdy natężenie prac projektowych przy samolocie TS-11 „Iskra” doszło do swego szczytowego punktu, przystąpiono do prac nad naddźwiękowym samolotem treningowym TS-13 „Grot”. W połowie 1958 r. wydzielony zespół biura konstrukcyjnego doc. dr inż. Tadeusza Sołtyka w Ośrodku Konstrukcji Lotniczych przy WSK Okęcie rozpoczął studia nad takim samolotem. W 1959 r. powstała wstępna wersja projektu ze skrzydłem dwutrapezowym, zbliżonym do skrzydła samolotu F-101 „Voodoo”. Napęd miały stanowić dwa projektowane w Instytucie Lotnictwa silniki SO-2 z dopalaczem, a samolot odznaczać się wysokimi osiągami: prędkością lotu, prędkością wznoszenia i pułapem. Na samolot złożyło zamówienie lotnictwo wojskowe. Równocześnie wyraziło życzenie, by samolot nie miał nr 13 w oznaczeniu. Ponieważ uznano, że na rysunkach dość łatwo można przerobić 13 na 16, samolot otrzymał oznaczenie TS-16. Warto zauważyć, że TS-16 był drugim projektowanym na świecie naddźwiękowym samolotem treningowym.

Przewidywano budowę dwóch wersji: TS-16A – jednomiejscowej myśliwsko-szturmowej przeznaczonej do wypełniania taktycznych zadań myśliwsko-szturmowych, to znaczy zwalczania ruchomych i nieruchomych celów naziemnych przy użyciu 2 działek pokładowych, pocisków rakietowych i bomb oraz TS-16B – dwumiejscowej szkolno-treningowej, która miała służyć do szkolenia i treningu załóg naddźwiękowych samolotów bojowych, szczególnie w zakresie pilotażu samolotów szybkich. Prace przebiegały błyskawicznie i studium TS-16 zostało ukończone w grudniu 1959 r. Ponieważ silnik SO-2 znajdował się wówczas w fazie projektowania i nie znano jego rzeczywistych właściwości, postanowiono dla przyspieszenia realizacji przedsięwzięcia opracować drugą postać maszyny napędzanej dostępnym wówczas silnikiem RD-9B, który służył do napędu samolotów Mikojan MiG-19. Studium TS-16RD ukończono w lipcu 1960 r., przewidując również dwie wersje: TS-16RD-A – jednomiejscową myśliwsko-szturmową oraz TS-16RD-B – dwumiejscową szkolno-treningową.

Do 1963 r. opracowano w Instytucie Lotnictwa kompletny projekt wstępny samolotu TS-16 ”Grot”. Prace nad „Grotem” zostały jednak wstrzymane. Złożyło się na to kilka czynników. Wpływy Związku Radzieckiego przeciwdziałającego opracowaniu samolotów bojowych w Polsce, ograniczenia ekonomiczne, zmiana kierownictwa wojsk lotniczych i zmiana poglądów na konieczność zastosowania w toku szkolenia naddźwiękowego samolotu treningowego a przede wszystkim zmiana stosunku ekipy rządzącej Władysława Gomułki do przemysłu lotniczego oraz jego dążenia do likwidacji produkcji lotniczej, w szczególności w Warszawie i zamiany jej na produkcję narzędzi. TS-16RD „Grot” pozostał w stadium projektu wstępnego i w postaci makiety wielkości naturalnej.

Planowane dane techniczne TS-16RD-A i TS-16RD-B:

Konstrukcja – jedno lub dwumiejscowy wolnonośny grzbietopłat o konstrukcji metalowej. Skrzydła jednodźwigarowe o obrysie dwutrapezowym. Kadłub półskorupowy, zaprojektowany zgodnie z regułą pól. Kabina zakryta, klimatyzowana. Podwozie trójpodporowe z kołem przednim, chowane w locie.

Uzbrojenie stałe – TS-16RD-A – 2 działka NR-23 kal. 23 mm, TS-16RD-B – 1 działko NR-23 kal. 23 mm. Przewidziano również możliwość stosowania uzbrojenia podwieszanego na belkach pod skrzydłami.

Wyposażenie – radiostacja UKF R-800, automatyczny radiokompas ARK-5, sygnalizator przelotu MRP-48, radiowysokościomierz RW-2, busola żyromagnetyczna GIK-7 i radarowy dalmierz SRD-1, fotokarabin S-13. Szkolno-treningowa wersja B miała ponadto symulator uszkodzeń, sterowany z kabiny instruktora.

Napęd – 1 silnik RD-9B z dopalaczem, o ciągu 2548 daN bez dopalania i 3185 daN z dopalaniem.

Rozpiętość – 7,0 m, długość – 14,4 m, długość – 13,0 m, wysokość – 2,3 m, powierzchnia nośna- 19,2 m2. Masy TS-16RD-A: własna – 3190 kg, całkowita – 4945 kg. Masy TS-16RD-B: własna – 3240 kg, całkowita – 4946 kg. Prędkość dopuszczalna – 1710 km/h, prędkość max. – 1460 km/h, prędkość przelotowa – 850 km/h, prędkość lądowania – 210 km/h, wznoszenie – 92 m/s, pułap praktyczny – 14 000 m, zasięg max. – 2200 km.

za: samolotypolskie.pl

Jestem energiczny, ekstrawertyczny, ufny swoim możliwościom, zawsze dążący do osiągnięcia konkretnego celu.

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Technologie