Raczej to drugie. Jestem przerażony pandemią partyjniackiego szaleństwa rozprzestrzeniajacą się w Polsce. Nie lubie Millera, za Kwaśniewskim czy Janikiem nie przepadam, ale jak słyszę, ze prokuratura chce złożyć Marszałkowi Sejmu wniosek o postawienie ich przed Trybunałem Stanu za rzekome "zbrodnie wojenne" w związku z tzw. sprawą więzień CIA w Polsce to mi się nóż w kieszeni otwiera. I mam w tym momencie gdzieś mój stosunek do lewicy (wyjasniam - niechętny). Otóż cała ta sprawa "więzień CIA" w Polsce to hucpa do kwadratu i marnowanie pieniędzy podatnika. No ale cóż tu znów mamy sojusz ekstremistów. Cała ta sprawa kręci się z inicjatywy pseudo-obrońców praw człowieka dla których ważne sa prawa terrorystów ale w żadny wypadku ofiar tychże terrorystów. Ale że oskarżenie dotyka czołowych polityków lewicy więc nie watpię, że wylezą ze swych nor pseudo-patriotyczne "prawicowe" żmije by do społu z ekstremą lewacką kąsać Kwacha i Millera. Wszak w tym szaleństwie jest metoda. Wczorajszy dzień pokazał, że nie ma to jak wojna. I że nie liczy się prawda tylko partyjniactwo. Nieważne że były jakies wybory ważne, żeby zniszczyć przeciwnika. Na przykład nasłać na niego bandę psychopatów i nazwać ją "spoleczeństwem" (bo wyborcy społeczeństwem oczywiście nie są). Teraz mamy ten sam motyw. Nasylanie psychopatów. Bo sprawa "więzień CIA" oraz odpowiedzialności Millera, Kwaśniewskiego czy Janika za "zbrodnie wojenne" to problematyka bardziej z gatunku zdrowia psychicznego (stąd tytułowy kaftan dla prokuratora, oczywiście kaftan bezpieczeństwa) niż z gatunku prawa karnego. No i też mam "obrońców" - tam mamy "obrońców" krzyża, tu mamy "obrońców" praw człowieka. Jedni warci drugich. I kaftana bezpieczeństwa.
Mam nadzieję, że Sejm jednogłośnie wysmieje te zarzuty. Ale to tylko nadzieja. Czasy zdolności wznoszenia się ponad interes partyjny w Polsce minęły.
