13.11.2023, Poniedziałek

Jestem twórcą wszystkiego, co jest -  powtarzam sobie jedną z afirmacji, bardzo często sobie powtarzam. 

Właściwie, jest to bardzo głębokie stwierdzenie. I bynajmniej nie ma w tym sprzeczności z Krokiem Pierwszym: Przyznaliśmy, że jesteśmy bezsilni wobec alkoholu – że nasze życie stało się niekierowalne. Nie kieruję moim życiem, pozwalam, by płynęło zgodnie z Boskim Planem wobec mnie i wszystkiego obok. Tym niemniej to ja robię z tego rzeczywistość. 

Dziś mój Synek grał z kolegami, a że był lepszyMóg , oni sprzymierzyli się przeciwko niemu. Dobra, wychodzę - powiedział po kilku słowach zdenerwowania. 

Mógł grać dalej i denerwować się bardziej, a żal i złość rosłyby w nim ponad normę. Mógł się obrazić i trzymać w sobie urazę, aż zatrułaby mu świat. Mógł spróbować z nimi rozmawiać i próbować dojść do porozumienia. Mógł pozwolić sobie męczyć się dalej. 

Wybrał taką rzeczywistość i świetne było to, że potem jechaliśmy razem, rozmawiając.

I nie wiem, czy bardziej cieszę się z tego, że się uspokoił, czy że mi zaufał.