Mateusz Morawiecki jest typem idealnym premiera, na którego nigdy nie doczekali się wyborcy III RP. To technokrata w dobrym tego słowa znaczeniu, świetnie wykształcony, wywodzący się z biznesu, obyty zagranicą, dobrze wyglądający i niezależny finansowo. Wybrał jednak obóz patriotyczny, a nie kosmopolityczny.
III RP szukała kogoś takiego, szukała i nigdy nie znalazła. Nawet udający światowca Tusk dobrze wypada tylko przy takim gamoniu, jak Petru, który to także był kreowany na pozapolitycznego eksperta.
Na to, że Czerska i Wiertnicza zaakceptują Morawieckiego oczywiście nie liczę. Ciekaw jednak jestem, w jaką stronę pójdzie próba odebrania premierowi jego osobistej godności? Czy bedzie to odhumanizowywanie oponenta? W ostatnich latach była to jedyna metoda politycznej walki, którą stosowały media III RP. Głównie dlatego, że obsługują już coraz bardziej prymitywnego odbiorcę (ot takiego przykładowego Farmazona). Tym razem jednak używanie tej metody wydaje się wyjątkowo trudne. Chyba, że nawet odpowiedzialni za antypisowską propagandę uwierzyli w swoje kreacje.
Być może będzie to zatem próba nie tyle poniżenia Morawieckiego, co uczynienia go obcym wobec wyborców PiS. Że zbyt bogaty, zbyt światowy, bankier, spotykał się z Tuskiem, itd. Tyle, że w dłuższej perspektywie to także wydaje się jałowe.
Mateusz Morawiecki wnosi do polityki niezaprzeczalną eksperckość. To wciąż jeszcze za mało, by odnieść sukces i powieść do sukcesu Polskę. Ale warto wiedzieć, że tego zestawu kompetencji, które są udziałem nowego premiera nie miał żaden jego poprzednik.
