Dziś będzie o Salonie24, a konkretniej – o jednym blogerze, który ostatnio stał się wizytówką Salonu24. Więc tych, których nudzi czytanie w blogu o blogu, przepraszam i zapraszam do następnego wpisu – jeśli będzie następny.
Od wielu już dni na samej czołówce wisi tekst blogera pod nazwiskiem (bo chyba nie pseudonimem) Nicpoń pod nazwą Apel do blogerów (ze zmieniającymi się numerami, następującymi po tym tytule). Na świecie i w Polsce dzieje się, oj dzieje: kryzys, pijane parlamentarzystki, politycy których kule się nie imają, Obama gabinet sobie kompletuje, Tajowie lotnisko okupują (co mnie interesuje, bo niedługo tam się wybieram) – a w Salonie jeden temat stały: Apel do blogerów, autorstwa pana Nicponia.
Ponieważ władcy Salonu najwyraźniej uznali Apel za wizytówkę Salonu, za coś tak niezwykle istotnego, że należy mu się miejsce na czołówce w systemie 7/24 – przeczytałem ten Apel. Nawet ładny. Żebyśmy wzajemnie przedstawili sobie wizje Polski. Bardzo ładnie.
Postanowiłem więc zapoznać się z tym, co sam Autor owego szlachetnego, jakże ekumenicznego wezwania, ma do zaproponowania jako własną wizję. Zajrzałem do kilku ostatnich wpisów, i poza – ciekawymi zresztą – instrukcjami skutecznego walenia w mordę – znalazłem taką oto wizję, że na dzień dobry należałoby mnie powiesić. W tekście pt. Leberalizm, Pan Nicpoń napisał mianowicie:
„Np. zdrada stanu- przecież leberał pokroju Sadurskiego może nie miec najmniejszych problemów z tym, by własne panstwo zdradzić, wystawic je na obca agresję, osłabić, uczynić łatwiejszym do przejęcia. Słowem- leberał pokroju Sadurskiego może uznać, że jego pomysł na życie, jego wartosci, to co on chce zrealizować (a co jest równoprawne wszystkiemu innemu) ziści się dopiero wtedy, gdy takie państwo jak np. Polska przestanie istnieć. W dawniejszych, znacznie zdrowszych czasach, takich ludzików zwyczajnie sie wieszało, często publicznie, żeby i lud prosty mial jakąś rozrywkę i naukę”.
http://crusader.salon24.pl/103797,index.html
Nie chce mi się, naprawdę nie chce, tłumaczyć nikomu, a już zwłaszcza panu Nicponiowi, z mojego patriotyzmu i z tego, że to co robię i to co głoszę, nie polega na osłabianiu i zdradzie własnego państwa. Nie mam chęci ani czasu na wyjaśnianie, dlaczego moje wizje i ideały nie wymagają tego, by państwo polskie przestało istnieć.
Nie boję się też sugestii, że „ludzików takich jak ja” należałoby powiesić, jak robiono to w "zdrowszych czasach". W swoim życiu spotykałem nie takich adwersarzy jak pan Nicpoń i specjalnie strachliwy nie jestem. Pan Nicpoń ma zbyt krótkie rączki i zbyt toporny język, by mógł mnie zastraszyć.
Słowem, nie o pana Nicponia chodzi. Dla takich jak on też jest miejsce w Polsce, w życiu i w Salonie24. Niech chodzi i kwęka wraz z podobnymi sobie, jak strasznym zagrożeniem są liberałowie, jak III RP jest gorsza od PRL, i w ogóle jak źle jest w Polsce Polakom takim jak on.
Chodzi nie o pana Nicponia, ale o Salon24. Gdy – nie wiem kto – administrator czy Igor Janke decyduje, że przesądzającą o wizerunku Salonu pozycją będzie od teraz non-stop apel do dyskusji ze strony kogoś, czyja wizja Polski zaczyna się od tego by mnie powiesić – to z oczywistych względów nie może to być mój Salon.
Inne tematy w dziale Polityka
