W dniu dzisiejszym, tj. 2013-10-16, dr inż. Bogdan Gajewski w trakcie prezentacji przed Zespołem Macierewicza zawarł tezę jakoby działania owego parlamentarnego gremium były zgodne z instrukcją ICAO zawierającą się w dokumencie Manual of Aircraft Accident and Incident Investigation. W związku z powyższym zagłębiłem się w lekturę owego opracowania. Szczególną uwagę zwróciłem na kwestie związane z rekonstrukcją wraku. Otóż Zespół Macierewicza od początku twierdzi, iż rekonstrukcja owego stanowi podstawę do rozpoczęcia badania wypadku lotniczego. Padają słowa, jakoby to był standard i przy każdej katastrofie lotniczej samolot zostaje zrekonstruowany.
Aby dowiedzieć się co na ten temat napisano w Manual of Aircraft Accident and Incident Investigation należy zajrzeć do rozdziału 8 (Reconstruction of wreckage), który to podejmuje ową tematykę.
Już po lekturze pierwszego akapitu (oryginalna treść przedstawiona poniżej) rozdziału 8 można stwierdzić, że rekonstrukcja wraku nie jest czynnością wykonywaną przy każdej katastrofie lotniczej, a jedynie w wypadku, gdy posiadane informacje nie pozwalają na określenie przyczyn wystąpienia anomalii.
The decision for wreckage reconstruction will be based upon many factors, and will also impact the methods and precautions employed during wreckage identification and recovery. Anomalies in the flight trajectory or wreckage distribution may indicate the need for close analysis of portions or the entire accident aircraft. Techniques and methods utilized for the wreckage recovery, discussed in Part I of this manual and ICAO Service Manual (Doc 9137) part 5, Removal of Disabled Aircraft, provide further guidance.
Warto zwrócić uwagę na podkreślone zdanie z powyższego cytatu z dokumentu ICAO. Zaznaczono w nim, że czynnikiem determinującym konieczność rekonstrukcji wraku są anomalie w trajektorii lotu, bądź też rozkład szczątków nie będący typowym dla rozkładu po zwykłym impact samolotu z ziemią.
Jak wiadomo na podstawie zapisów parametrów lotu lot przebiegał bez zakłóceń do momentu zderzeń samolotu z przeszkodami terenowymi, jakimi w tym wypadku była flora występująca w okolicach lotniska Smoleńsk Siewiernyj. Fakt zderzeń został udokumentowany fotograficznie – na zdjęciach widać uszkodzone przez samolot drzewa. Stąd też nie było możliwości, aby stwierdzić jakiekolwiek anomalia w trajektorii lotu PL101.
Natomiast jeżeli chodzi o rozkład szczątków samolotu to nie odbiegał on od tych, które zaobserwowano w innych podobonych katastrofach. Z pozoru dla osób nie zajmujących się na co dzień tematyką lotniczą obszar szczątków może wydawać się duży, jednakże należy również wziąć pod uwagę gabaryty maszyny oraz fakt, że po zderzeniu z drzewami maszyna ta zaczęła tracić pewne elementy struktury, natomiast główna część szczątków, która była skutkiem impactu w ziemię nie zajmowała ogromnego obszaru, jak miałoby to miejsce w przypadku wybuchu.
W związku z powyższym już po pierwszym akapicie rozdziału 8 dokumentu opisującego metodykę badań wypadków lotniczych wiadomo, że rekonstrukcja wraku była zbędna, a decyzja o jej braku była słuszna.
Ponadto dalsze zapisy w Manual of Aircraft Accident and Incident Investigation jedynie utwierdzają słuszność zaniechania rekonstrukcji wraku. Poniżej przedstawiony cytat jest niezwykle istotny jeżeli chodzi o podważenie twierdzenia Zespołu Macierewicza, jakoby rekonstrukcja wraku była czymś niepodważalnym w badaniu katastrofy lotniczej.
A reconstruction is by no means necessary for every accident (ze względu na istotę tego stwierdzenia pozwoliłem je przetłumaczyć, aby było zrozumiałe dla szerszego grona czytelników: Rekonstrukcja nie jest konieczna dla każdego wypadku. Owe stwierdzenie znajduje się na stronie III-8-1 w drugim akapicie).
Tak więc Zespół Macierewicza musi wybrać pomiędzy twierdzeniem o konieczności rekonstrukcji wraku, a działaniem według instrukcji ICAO. W przeciwnym razie tworzona jest istnie schizofreniczna zależność, która pokazuje zakłamanie Macierewicza i jego ekspertów.
