Intryguje mnie - podobnie jak wielu komentatorów naszego życia publicznego - niezwykła stabilność notowań, a więc i społecznego poparcia, głównych "aktorów" polskiej sceny publicznej, a w szczególności - wciąż wysokich notowań PiS i Zjednoczonej Prawicy. Utrzymuje się ono wciąż na poziomie zbliżonym do tego, jakie odnotowano w ostatnich wyborach parlamentarnych. Dzieje się tak mimo agresywnych działań opozycji - a może dzięki nim(?) - w parlamencie, mediach, na ulicach i za granicą...
Doszedłem do wniosku, że PiS i Zjednoczona Prawica odkryła - po wielu latach niepowodzeń - tajemnicę zwycięskiej strategii politycznej, która sprowadza sie do tego, że - wbrew temu, co sądzono od dawna - polityka to nie jest jedynie sztuka rzeczy możliwych lecz także sztuka podejmowania i realizacji rzeczy koniecznych, niezbędnych dla istnienia oraz umocnienia narodu i państwa.
Dalszym, istotnym elementem tej zwycięskiej strategii jest jej ofensywność, a nie jałowa obrona status quo ante, w czym specjalizuje się obecna opozycja polityczna.
Myślę, że dopóki nie nastąpi zmiana strategicznych orientacji obydwu zmagających się stron tego głębokiego i gwałtownego konfliktu politycznego, dopóty nie nastąpi istotna zmiana poziomu społecznego poparcia dla władzy i opozycji.
