Pan odpowiedział Mojżeszowi: «Ja cię uczynię jakby Bogiem dla faraona, a Aaron, brat twój, będzie twoim prorokiem. Ty powiesz mu wszystko, co ci rozkażę, a Aaron, brat twój, będzie przemawiał do faraona, ażeby wypuścił Izraelitów ze swego kraju. Ja zaś uczynię nieustępliwym serce faraona i pomnożę moje znaki i moje cuda w kraju egipskim. Faraon nie usłucha was, toteż wyciągnę rękę moją nad Egiptem i wywiodę z Egiptu moje zastępy, mój lud, synów Izraela z pośrodka nich, wśród wielkich kar. I poznają Egipcjanie, że Ja jestem Pan, gdy wyciągnę rękę przeciw Egiptowi i wyprowadzę z pośrodka nich Izraelitów».
Mojżesz i Aaron uczynili tak, jak im Pan nakazał uczynić. Mojżesz liczył sobie osiemdziesiąt lat, Aaron zaś osiemdziesiąt trzy, kiedy przemawiali do faraona. (Wj 7, 1-7)
Mojżesz miał osiemdziesiąt lat. Jako ludzie cywilizacji zachodniej, przyjmujemy taką liczbę do wiadomości i czytamy dalej. Ale Biblia łączy różne wydarzenia w jedno opowiadanie za pomocą słów kluczowych, za pomocą skojarzeń. Dlatego uważny czytelnik zatrzymuje się przy każdej liczbie i zaczyna szukać powiązań tej liczby z pozostałym objawieniem biblijnym.
Dowiemy się, że Mojżesz umarł w wieku 120 lat. Na tej podstawie rabini wywnioskowali, że życie Mojżesza było podzielone w trzech równych okresach:
• 40 lat jako książę Egiptu
• 40 lat upokorzenia u Madianitów
• 40 lat na czele Izraelitów.
Liczba 40 pojawia się często w Biblii, dlatego warto się jej przyjrzeć w wymiarze symbolicznym. Rozłóżmy liczbę 40 na czynniki pierwsze.
40 = 5 x 8.
5 wskazuje na działanie Boga, bo ręka ma pięć palców, a w Biblii Bóg ma jedną rękę: prawicę Pańską. (Z kolei liczba 10 wskazuje na działanie człowieka, bo człowiek ma dwie ręce i 10 palców).
Teraz rozłóżmy liczbę 8 na czynniki pierwsze. 8 = 7 + 1.
7 to liczba wskazująca na wymiar czasowy (bo jest 7 dni w tygodniu) oraz na wymiar przestrzenny (bo jest 7 wymiarów: ja, przód, tył, lewa, z prawa, dół, góra). Czyli liczba 7 kojarzy się z czasem i z przestrzenią, z dziejami ludzkości.
Liczby 1 nie można rozłożyć na czynniki pierwsze, dlatego ta liczba wskazuje na Boga, bo przecież Bóg jest jeden.
Czyli liczba 8 wskazuje na ten moment, kiedy człowiek w swoim życiu (7) przyjmuje Boga (+1). Bóg doprowadza dzieje ludzkie do ich ostatecznego wypełnienia – do ósmego dnia.
My chrześcijanie ciągle czekamy na ostateczne nadejście ósmego dnia, kiedy Bóg przyjdzie poślubić swoje stworzenie i wprowadzi je do wieczności. Dlatego liczba 8 wskazuje na Mesjasza, przez którego dokona się wypełnienie dziejów. Jezus zmartwychwstał w niedzielę, która nie jest pierwszym dniem tygodnia, ale ósmym dniem tygodnia. To dzień w którym ludzkość w Jezusie wyszła z niewoli śmierci i weszła do życia wiecznego. Czyli „już” weszliśmy przez wiarę w Królestwo Boże, ale „jeszcze nie” nadeszły Nowa Ziemia i Nowe Niebo – Nowe Stworzenie jest jeszcze przed nami. Wrócimy do tego tematu przy omawianiu III przykazania Dekalogu (o szabacie).
Podsumowując 40 = 5 x 8. Ta liczba wskazuje na wypełnienie dziejów (8) jako skutek Bożego działania (5). 40 wskazuje na wymiar duchowy całego stworzenia.
Za czasów Noego minęło 40 dni od początku potopu do początku nowego zaludnienia Ziemi.
Mojżesz spędził 40 dni na górze Horeb zanim przyniósł Zgromadzonemu Ludowi tablice Prawa Bożego, które zapoczątkuje nowe życie dla wierzących. 40 dni – tyle wynosi czas duchowego dojrzewania, po tym czasie miała nastąpić odnowa moralna całego Izraela – czyli ludności, która była fundamentem nowej ludzkości, ludu Przymierza.
Jezus spędził 40 dni na pustyni – to wskazuje na pewien proces dojrzewania duchowego, które staramy się osobiście naśladować podczas naszych 40 dni Wielkiego Postu.
Przyjmuje się, że jedno pokolenie ludzkie wynosi 40 lat. Izraelici spędzą 40 lat na pustyni przed wejściem do Ziemi Obiecanej, czekając aż jedno pokolenie przeminie.
Uogólniając przyjmuje się, że jest 40 doświadczeń duchowych w jednym pokoleniu lub w życiu jednej osoby. Rzeczywiście, zazwyczaj potrzeba 40 lat, żeby człowiek duchowo dojrzał.
Czyli kiedy czytamy, że Mojżesz miał 80 lat kiedy rozpoczął dzieło wyjścia z Egiptu, to oznacza, że w jego życiu zaczyna się jego trzeci wielki okres duchowy. Czy Mojżesz miał fizycznie tyle lat czy nie – to nie ma żadnego znaczenia. Prawdziwy wiek człowieka, to jego wiek duchowy. Mojżesz posiadał mądrość i żywotność 80-letniego człowieka, jak czytamy u Izajasza:
„Co zaufali Panu, odzyskują siły, otrzymują skrzydła jak orły: biegną bez zmęczenia, bez znużenia idą.” (Iz 40, 31).
Albo w księdze Hioba:
„U starców jest mądrość, roztropność u wiekiem podeszłych” (Hi 12, 12).
Kiedy Biblia pisze, że Mojżesz miał 80 lat nie pisze, że Mojżesz był starcem, ale że był sprawiedliwym. Odtąd cała jego żywotność musiała pochodzić od Boga, a w takim razie wszystko stało się dla niego możliwe.
Dość teorii, w przyszłym odcinku nadejdzie pierwsza konfrontacja Boga z faraonem.
