Le Monde/Zabójca z Południowej Afryki, bóg stadionu w Warszawie: los białej supremacji Janusza Walusa
10 kwietnia 1993 r. Skrajnie prawicowy Polak w Południowej Afryce zamordował Chrisa Haniego, czarnego przywódcę walki z apartheidem. Dwadzieścia sześć lat później, będąc jeszcze w Pretorii, jest bohaterem niektórych Polaków.
Autor: Thomas Saintourens Opublikowany wczoraj o 03:43, zaktualizowany wczoraj o 05:00
Janusz Walus na rozprawie z prośbą o amnestię w Benoni pod Johannesburgiem w 1997 r.
Spotkanie twarzą w twarz trwało ułamek sekundy. Czas zabójcy, białego mężczyzny w rękawiczkach, aby pozdrowić swój „cel”, czarnego człowieka zajętego tego ranka pracą przed swoją willą w Boksburgu, na wschód od Johannesburga. „Pan Chris Hani? " Zapytał zabójca zanim wyciągnął pistolet, Z-88 9mm. Chris Hani, charyzmatyczny lider Komunistycznej Partii Południowej Afryki (SACP), upadł po czterech kulach. Zabójca uciekł za kierownicą czerwonego Forda. Został aresztowany godzinę później nie stawiając oporu.
10 kwietnia 1993 r. W Afryce Południowej, a następnie po zmianach politycznych, opłakuje śmierć Chrisa Haniego, postać kultową walki z apartheidem. Kraj odkrywa również intrygujący profil mordercy: Janusza Walusa, 40-letniego polskiego imigranta, kierowcę ciężarówki i członka partii białej supremacji AWB. Przed Sądem Najwyższeym w Johannesburgu jego twarz: akwamarynowe niebieskie oczy, prosty nos, krótko obcięte srebrne włosy. Po polsku, poważnym i wyważonym głosem, relacjonuje zdarzenie następnie z kliniczną precyzją to zabójstwo, jego zdaniem, miało ono na celu pogrążenie kraju w chaosie w celu przywrócenia dominacji „białej rasy” pod rządami armii. Operację sponsorował były poseł Partii Konserwatywnej (KP) Clive Derby-Lewis. W październiku 1993 r. Obaj zostali skazani na śmierć. Wyrok został zamieniony w 1995 r. na dożywocie po zniesieniu kary śmierci .
Komentarze