Na grypę Hongkong szczepionki stały się dostępne miesiąc po szczytach epidemii na całym świecie. Do USA grypa Hongkong przybyła wraz z żołnierzami wracającymi z Wietnamu, spowodowała śmierć około 100 tysięcy osób. Do Polski dotarła we wrześniu 1968 roku i powracała do 1971 zabijając około 25 tys. osób. W 1977 roku - pojawiła się tzw. grypa rosyjska. Dziś nie nadaje się nazw chorobom, które mogłyby stygmatyzować narody lub zwierzęta. Pamiętając jak było np. z kiłą gdy w zależności od kraju nazwę tej choroby łączono z różnymi krajami. We Włoszech i Niemczech była chorobą francuską (Morbus gallicus), we Francji - chorobą włoską lub angielską, w Holandii chorobą hiszpańską, a w Rosji - polską.
Większość przypadków śmiertelnych z powodu grypy Hongkong nastąpiła u osób w wieku 65 lat i starszych, na świecie jej globalny wybuch rozpoczął się w Chinach w lipcu 1968 r. i trwał do 1969–70. Wybuch był trzecią pandemią grypy, która miała miejsce w XX wieku; nastąpił po azjatyckiej pandemii grypy z 1957 r. i pandemii Hiszpanki z lat 1918–1919, która wbrew nazwie została do Europy przeniesiony z USA przez żołnierzy amerykańskich udających się na front.
Hong Kong spowodowała od miliona do czterech milionów zgonów, znacznie mniej niż ta z lat 1918-19, która była przyczyną od 25 mln do 100 mln zgonów.
Podejrzewa się, że wirus ten wyewoluował ze szczepu grypy, który spowodował pandemię z 1957 r. Najwyższe poziomy śmiertelności związane były z najbardziej podatnymi grupami, tj. niemowlętami i osobami starszymi.
Chociaż opracowano szczepionkę przeciwko wirusowi, stała się dostępna dopiero po tym, jak pandemia osiągnęła szczyt w wielu krajach.
Wirus H3N2, który spowodował pandemię z 1968 r., jest nadal w obiegu i jest uważany za szczep grypy sezonowej. W latach 90. u świń wyizolowano blisko spokrewniony wirus H3N2. Naukowcy podejrzewają, że ludzki wirus H3N2 przeszedł znowu na świnie.
