Ⅰ
Przeznaczenie Pawła i Piotra oceniane było na podstawie tego,
czy potrafili spełniać swój obowiązek stworzeń Bożych,
a nie na podstawie wielkości ich wkładu.
Ich przeznaczenie było zdeterminowane przez to,
czego od początku szukali,
a nie przez ilość wykonanej pracy
ani sposób ich oceny przez innych ludzi.
Tak więc aktywne starania zmierzające do wypełniania obowiązku stworzenia Bożego
są ścieżką do sukcesu;
poszukiwanie ścieżki prawdziwej miłości do Boga
jest najbardziej prawidłową ścieżką;
poszukiwanie zmian we własnym starym usposobieniu
i poszukiwanie czystej miłości do Boga
są ścieżką do sukcesu,
są ścieżką do sukcesu.
Ⅱ
Taka ścieżka do sukcesu
jest ścieżką przywracania pierwotnego obowiązku
oraz pierwotnego wyglądu stworzenia Bożego,
jest ścieżką przywracania pierwotnego obowiązku
oraz pierwotnego wyglądu stworzenia Bożego.
Jest to ścieżka odzyskiwania
i jest to również cel całego dzieła Bożego od początku do końca.
Jeżeli dążenie człowieka jest splamione osobistymi przesadnymi żądaniami
i irracjonalnymi pragnieniami,
osiągniętym efektem nie będą zmiany w usposobieniu człowieka.
Jest to sprzeczne z dziełem przywracania.
Bez wątpienia nie jest to dzieło dokonane przez Ducha Świętego
i tym samym dowodzi, że dążenie tego rodzaju nie spotyka się z aprobatą Boga,
dążenie tego rodzaju nie spotyka się z aprobatą Boga.
A jakie znaczenie ma dążenie, które nie jest aprobowane przez Boga?
Jakie ma to znaczenie?
A jakie znaczenie ma dążenie, które nie jest aprobowane przez Boga?
ze śpiewnika „Podążaj za Barankiem i śpiewaj nowe pieśni”
Więcej: Proroctwa biblijne
