Niedawno niektórzy bracia i siostry zadali nam to pytanie: „Biblia mówi: ‚Sercem bowiem wierzy się ku sprawiedliwości, a ustami wyznaje się ku zbawieniu’ (List do Rzymian 10:10). Ponieważ wierzymy w Pana Jezusa, czy już jesteśmy zbawieni, a raz zbawieni, zawsze jesteśmy zbawieni, więc kiedy Pan powróci, na pewno możemy wejść do Królestwa Niebieskiego! Czy ten punkt widzenia jest właściwy?”
Odpowiadać:
Pan Jezus mówi: „Nie każdy, kto mi mówi: Panie, Panie, wejdzie do królestwa niebieskiego, lecz ten, kto wypełnia wolę mojego Ojca, który jest w niebie” (Ewangelia Mateusza 7:21). „Jeśli będziecie trwać w moim słowie, będziecie prawdziwie moimi uczniami” (Ew. Jana 8:31). Z tych słów wynika, że Pan Jezus mówił, że tylko ludzie, którzy wykonują wolę Bożą i praktykują słowa Pana, są kwalifikowani aby wejść do królestwa niebieskiego; Nie mówił, że ludzie mogą być zbawieni po prostu przez wiarę, lub że tylko dlatego, że ludzie zostali raz zbawieni, wtedy są na zawsze zbawieni, lub że ludzie natychmiast zostaną pochwyceni do Królestwa Niebieskiego, gdy Pan powróci. Czy więc nasz pogląd jest zgodny ze słowami Pana?
Bóg mówi: „Bowiem w Wieku Łaski demony odeszły od człowieka dzięki nakładaniu rąk i modlitwie, lecz zepsucie usposobienia człowieka wciąż pozostało. Człowiek został wyleczony z choroby i zostały mu wybaczone grzechy, ale praca nad tym, w jaki sposób zepsute szatańskie usposobienie wewnątrz człowieka może zostać odrzucone, nie została zakończona. Człowiek został zbawiony i zostały mu wybaczone grzechy tylko dzięki jego wierze, ale grzeszne usposobienie człowieka nie zostało usunięte i wciąż w nim pozostaje. Grzechy człowieka zostały wybaczone poprzez Boga wcielonego, ale nie oznacza to, że człowiek nie ma w sobie grzechu. Grzechy człowieka mogły być wybaczone po złożeniu ofiary za grzechy, ale człowiek nie był w stanie dojść do tego, jak może przestać grzeszyć i jak jego grzeszna natura może zostać całkowicie odrzucona i przekształcona. Grzechy człowieka zostały wybaczone dzięki dziełu ukrzyżowania Boga, ale człowiek nadal żył zgodnie ze swoim dawnym, zepsutym szatańskim usposobieniem. I dlatego człowiek musi być całkowicie wybawiony od zepsutego szatańskiego usposobienia, aby grzeszna natura człowieka została całkowicie odrzucona i nigdy nie rozwinęła się ponownie, dzięki czemu będzie możliwa odmiana usposobienia człowieka. Wymaga to od człowieka zrozumienia ścieżki rozwoju w życiu, drogi życia, drogi do zmiany usposobienia. Trzeba również, by człowiek działał zgodnie z nakazami tej ścieżki, tak aby jego usposobienie stopniowo zmieniało się i aby żył w lśnieniu światła, i mógł wykonywać wszystko zgodnie z wolą Boga, odrzucić zepsute szatańskie usposobienie i uwolnić się od szatańskich wpływów ciemności, tym samym w pełni wyłaniając się z grzechu. Tylko wówczas człowiek uzyska pełne zbawienie” (Tajemnica Wcielenia (4)).
Zalecenie: Co to zbawienie
