Zbigwie Zbigwie
1036
BLOG

Rosja jako model piekła na Ziemi

Zbigwie Zbigwie Rosja Obserwuj temat Obserwuj notkę 20

image

The Beggar's Opera - wystawiona po raz pierwszy 29 stycznia 1728 roku w Londynie była satyrą na ówczesne władze Wielkiej Brytanii. Uważa się, że dzieło to istotnie wpłynęło na powstanie musicalu i dało początek nowemu gatunkowi: operze balladowej. Twórca libretta, angielski poeta John Gay zastąpił arie operowe piosenkami ulicznymi, a postaci wywodzące się z wyższych sfer – żebrakami, prostytutkami i złodziejami. Główny bohater, który jest bandytą, bierze potajemnie ślub z córką szefa bandy drobnych złodziejaszków Jej ojcu udaje się w akcie zemsty wtrącić zięcia przy pomocy zaprzyjaźnionych prostytutek do więzienia. Córka szefa więzienia jest byłą kochanką bandyty…

„Opera żebracza” wyśmiewała i parodiowała uroczyste i napuszone modne wówczas opery, królujące wówczas na londyńskich scenach. Zamiast królów, władców i bohaterów publiczność ujrzała świat przestępców, paserów, dozorców więziennych i ulicznic. Drapieżność satyry Gaya, demaskującego w swej komedii wielkich ówczesnego świata i skorumpowane sfery rządzące, łagodzą urocze piosenki liryczne, które śpiewano do stylowej muzyki niemieckiego kompozytora Pepuscha.

Ówcześni krytycy nazwali to dzieło antyoperą, ale popularność spektaklu była ogromna.

Obejrzałem „Operę żebraczą ” niedawno na premierze w świetnym Teatrze Satyry w Moskwie, w pobliżu stacji metro Majakowskaja. Spektakl peterburgskiego reżysera Andreja Prikotienko dotyczy jednak współczesnej, realnej rzeczywistości Rosji. Przedstawia problemy bandytyzmu, prostytucji, zdrady, korupcji, biedy. Scenę stanowi Rosja.

Oto słowa reżysera: „Przedstawiłem współczesny wariant fabuły słynnej sztuki Johna Gaya. Jego akcja została przeniesiona do rosyjskiej teraźniejszości. Chciałem, aby spektakl mówił o naszych dniach: ciężkich, surowych, a czasem strasznych. Jest to dosyć trudne przedstawienie, w którym brzmi silnie tragiczne problem samotności człowieka we współczesnym świecie. Korzystając ze źródła, zmieniłem tę sztukę. Iwan Kusznir napisał muzykę. Widzowie powinni zrozumieć, że "Opera żebracza" nie jest zabawnym, ani żartobliwym spektaklem. On wywoła empatię w stosunku do bohaterów, może też wywoływać oburzenie, a nawet podniecenie. Sądzę, że dla Teatru Satyra jest to niezwykły spektakl. A nawet zaryzykuję powiedzieć, że w tym teatrze nie było takiego dźwięku, takich sprzeczności ostrości, nowoczesności i tragizmu.” .

Sztuka Anglika sprzed trzystu lat została z ogromnym powodzeniem przeniesiona do XXI wieku i sytuacji współczesnej Rosji. Wykonanie jest wspaniałe. Chodzi o reżyserię, aktorów, scenografię, muzykę. Znany aktor Maksim Awierin w tytułowej roli jest niezrównany. To, co się dzieje na scenie wciąga i trzyma w napięciu do niespodziewanego rozwiązania.

Polecam ten niezwykły spektakl wszystkim pragnącym autentyczności oraz  profesjonalnego mistrzostwa i emocjonalnie bogatego teatru. Ale ostrzegam potencjalnego widza od razu: nie doczekasz się katharsis.

A wychodząc z teatru rozmyślając nad spektaklem, to możesz wyciągnąć wniosek: wyjścia z piekła pod nazwą "Rosja" nie można dokonać samotnie. Tylko razem. Nie ma innej możliwości. Niektórzy jednak twierdz, że z piekła nie ma żadnej drogi…

I przypomnisz sobie jak jeden z bohaterów mówi, że żyje „w miejscu idealnego piekła”.

Jednocześnie – jeśli jesteś Rosjaninem - uświadomisz sobie główną ideę tylko co obejrzanej „Opery żebraczej”: Widziałem moją Rosję – model piekła na ziemi.


Zbigwie
O mnie Zbigwie

"Niedawno ukazał się interesujący wpis: http://bezwodkinierazbieriosz.salon24.pl/338033,grawicapy-lataja-w-kosmosie pióra znanego blogera Zbigwie, z wykształcenia fizyka" - http://autodafe.salon24.pl/249413,zagadkowe-analogie. Znajdź ponad 100 moich notek na Forum Rosja-Polska  http://bezwodkinierazbieriosz.salon24.pl Poetry&Paratheatre 2010 i 2013. Free counters

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka