Mimo zdeklarowanych poglądów i zbliżającego się terminu wyborów nadal zasilam szeregi "niezdecydowanych". Dla tych, którzy mnie znają i śledzą moje wpisy na blogu, jest to o tyle dziwne, że często w ostrych słowach atakuję PO. Dlaczego się waham? Kilka powodów.
1. Po wyborach ruszą z kopyta bolesne reformy. Tak, "bolesne" i to bez względu na to, kto będzie rządził. Donald Tusk unikał zawsze tego słowa i takich reform. Skutek tego jest taki, że problemy się nawarstwiają. Mina Rostowskiego mówi sama za siebie. Nie jest dobrze. On wie najlepiej jak jest, a radości w nim nie widać. Po wyborach trzeba będzie ciąć wydatki i być może podnosić podatki. Rząd, który będzie wtedy rządził, będzie musiał podejmować odważne decyzje. Szybko straci na popularności. Wolę, aby to rząd Donalda Tuska robił cięcia, wypił to piwo, którego nawarzył przez 4 lata rządów. To będzie jego gwóźdź do trumny. Wolałbym, aby robił to rząd PO-PSL-SLD i Palikota. Wolałbym, aby jedynym beneficjentem niezadowolenia społecznego było wytedy Prawo i Sprawiedliwość. Ww. koalicja rozpadnie się po okresie nie dłuższym niż 2 lata, a wówczas PiS weźmie wszystko.
2. Nie chciałbym być w skórze PiS, odziedziczającego obecną sytuację, szefa opozycji Tuska, prezydenta Komorowskiego. Ale z drugiej strony Kaczyński może nas wyplątać z wielu niekorzystnych stuacji, jak na przykład pakiet klimatyczny, o którym przestrzegam od dawna. 30% podwyżki cen prądu czekają już nas w 2013 roku, a więc za niespełna półtora roku. Tylko PiS i Kaczyński ma na tyle odwagi, aby zamrozić kurs franka. Tylko on może spowodować, że z Polską znów będzie trzeba się liczyć.
3. Z drugiej jednak strony Kaczyński nie pokazał ludzi, którzy będą tworzyć rząd i zarzadzać gospodarką. Być może Zyta Gilowska zrezygnuje z RPP, aby znów być wicepremierem i ministrem finansów. Tego nie wiemy. Nie wiemy nawet, czy ktoś z fachowców będzie chciał w ogóle współpracować z rządem PiS. Dlaczego Kaczyński nie chce ujawnić nazwisk przyszłych ministrów? Być może kandydaci boją się szykan ze strony rządzącej PO. Boją się? Więc nie są odważni. A do odważnych decyzji, trzeba odważnych ludzi. Przed oddaniem głosu wolałbym poznać nazwisko przyszłego ministra finansów.
4. Waham się czy głosować na PiS również z powodu analizy moich dotychczasowych wyborów. Jako uczeń szkoły średniej głosowałem na UPR, potem KLD. Nie weszli nawet do Sejmu. Jako student głosowałem na Unię Wolności - przegrała z AWS. W wyborach prezydenckich w 2000 roku poparłem Olechowskiego - przegrał z Kwaśniewskim. Potem na Platformę Obywatelską - przegrała z SLD. W 2005 roku głosowałem na Platformę, a mój wybór był wynikiem rzutu monetą, tuż przed wyjściem z domu do lokalu wyborczego. Byłem zafascynowany ideą POPiSu. W wyborach prezydenckich nie głosowałem ani na Kaczyńskiego, ani na Tuska. Uważałem, że to jak wybierać między matką a ojcem. Bolało mnie, że prowadzą agresywną wobec siebie kampanię wyborczą. Byłem zszokowany postawą Tuska po przegranych przez niego wyborach. Byłem zszokowany jego prawdziwą twarzą. W 2007 roku poparłem PiS - oczywiście przegrał. Trzy lata później - głowałem na Kaczyńskiego - przegrał z Komorowskim. Więc tak sobie myślę pół żartem pół serio: do cholery! Na kogo nie zagłosuję, ten przegrywa. Gdybym był przesądny, powiedziałbym, że powinienem głosować na przeciwników mojej ulubionej partii.
Nigdy się tak jeszcze nie wahałem przed podjęciem decyzji w sprawie głosowania. Nie chodzi o to, na kogo głosować, bo wiem na pewno na kogo nie zagłosuję. Na pewno nie zagłosuję na PO, SLD i Ruch Palikota. Nie zagłosuję też na PSL, bo głos oddany na PSL to głos oddany na PO. Mógłbym zagłosować na PJN, ich rozważania o gospodarce podobają mi się, ale przeszkadzają mi trochę osoby Migalskiego i Kamińskiego oraz nikłe szanse tej partii na wejście do parlamentu. Zatem zostaje mi wybór: głosować na PiS albo zostać w domu, czyli wstrzymać się od głosowania.
Zapraszam do dyskusji na poruszane tematy. Zastrzegam sobie prawo do usuwania obraźliwych komentarzy.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
