Zachód przeżywa poważny i trzeba to zaznaczyć - chroniczny kryzys. Czym jest kryzys ? Kryzys pojawia się wtedy, gdy coś zaczyna zgrzytać w mechanizmach. Najpierw poddane krytyce zostają kwestie ideowe - błędny model systemu społecznego, opartego na błędnych przesłankach, który mógł być przyczyną kryzysu. Potem kryzys dotyka sfery politycznej, gdy pojawiają się nowe idee i nowe strony sporu politycznego. Najpóźniej rozpadają się struktury gospodarcze, bo tu zaangażowane są środki trwałe - tereny, fabryki, maszyny, kadry, których nie da się przestawić machnięciem czarodziejskiej różdżki na nowy nieznany jeszcze tryb działania. Dlatego kryzys jest chroniczny.
Kryzxys dotyka przede wszystkim ideologii liberalnej w jej obecnym kształcie i konsekwencji wdrożenia tej ideologii w strukturach społeczno-politycznych. Upadek liberalizmu jest przesądzony, a pierwszym politycznym sygnałem były zmiany w Polsce i na Węgrzech, oraz prezydentura Trumpa w USA. Doskonale przedstwił te przyczyny Mark Lilla w ksiąće "Koniec liberalizmu jaki znamy". Cechy liberalizmu opisał także Jonathan Haidt w książce "Prawy umysł".
W międzyczasie doszły dodatkowe wydarzenia potwierdzajace kryzys w postaci pandemii i wojny na Ukrainie, które zmusiły państwa do przeorientowania polityki na zupełnie nowe i sprzeczne z dotychczasowym sposbem myślenia tory.
Kryzys dotyka także Unii Europejskiej, ale tu obserwujemy zjawisko zadziwiające. Establishment unijny, który egzystuje poza światem reguł demokracji, bo nikt ich nie wybierał, ignoruje przesłanki kryzysu i stara się wręcz wzmocnić działania, które do kryzysu doprowadziły. Ten etstablishment zachowuje się pod wpływem siły bezwładu jak gigantyczny tankowiec, którego kapitan nie rozumie tego, co się dzieje, a w dodatku jak w koncu zdecyduje się na zmianę kursu to będzie już za późno. A może też przyśpieszyć i zamiast zmienić kurs, wpadnie na skały.
Trzeba więc założyć, że dysfunkcje w działaniu UE zaczną się nasilać i mnożyć wskutek błędnej polityki. Dlatego trzeba przyjąć plan awaryjny na wypadek jej rozpadu. Kraje unijne są tak mocno powiązane ze sobą, że zakłocenia mogą wywołać gospodarczą falę tsunami i z tego właśnie względu trzeba przygotować rezerwowy pojazd europejski, na który można będzie przesiąść się w razie takiej awarii. Niezbędne będą rezerwowe struktury międzynarodowe, które odegrają rolę parasola czy amortyzatora kryzysu, takie jak Grupa Wyszehradzka czy Trójmorze. A UE jest przecież generatorem tego kryzysu z uwagi na panujące w establishmencie idee lewicowo-liberalne, które nie mają przyszłości.
Jeżeli ktoś ma wątpliwości co do stanu umysłów w establishmencie unijnym, niech przeczyta książkę guru tego establishmentu, Klausa Schwaba "Czwarta rewolucja przemysłowa". Są tam typowe dla tej opcji zachwyty nad potencjałem technologicznym, a kluczowym słowem jest w niej słówko "powinno" - jest tam cała długa lista rzeczy, które powinno się zrobić. Zeby taki utopijny projekt dało się zrealizować, to trzeba dysponować zaawansowanym kapitałem ludzkim. Ale żeby stworzyć taki kapitał ludzki, to trzeba wygenerować najpierw kapitał społeczny. Jest rzeczą oczywistą, że liberalizm upadł właśnie z powodu zniszczenia kapitału społecznego. Liberalizm nie jest w stanie stworzyć maszynerii ukladu przestrzeni społecznej, która będzie produkować taki kapitał. To jest technicznie wykluczone. Technologie społeczne bowiem muszą być zgodne z naturą ludzką, społeczną naturą ludzką.
