Elementarne, drogi Watsonie...

James Watson, genetyk i laureat medycznej Nagrody Nobla w roku 1962 za współudział w odkryciu struktury kodu DNA, wywołał właśnie wielkie oburzenie na całym świecie i został zawieszony z funkcji kierowniczych w swoim laboratorium w USA. Odwołane zostały jego zaplanowane na najbliższe tygodnie wykłady w Europie. Przyczyną tej reakcji był jego wywiad dla Sunday Timesa, w którym powiedział, że Czarni są mniej inteligentni od Białych. Dodał, że potwierdzają to "wszystkie naukowe badania".

Potem usiłował się jakoś tłumaczyć. Powiedział między innymi coś takiego: "Przepraszam tych wszystkich, którzy z moich słów wyciągnęli wniosek, że Afryka jako kontynent była w pewnym sensie genetycznie na niższym poziomie /.../ Nie miałem tego na myśli. Co więcej, z mojego punktu widzenia nie ma żadnej naukowej podstawy, by w coś takiego wierzyć".

Watson powiedział coś w sposób bardzo jasny, potem to w bardzo jasny sposób odwołał. Trudno powiedzieć, co on naprawdę myśli.

Rasizm jest rzeczą bardzo złożoną. Niektórym miesza się na przykład fakt, że kultura europejska stworzyła arcydzieła, które nie powstały na przykład w Afryce, i wniosek, że ma to świadczyć o wrodzonej wyższości Europejczyków (lub szerzej, Białych) nad Afrykańczykami. To trochę tak jakby facet pod budką z piwem, ponieważ jest biały, mógł poczuwać się do współautorstwa architektury katedry Notre Dame, dramatów Szekspira, obrazów Picassa, teorii względności Einsteina lub piosenek Ich Troje.

Osobiście nie jestem zwolennikiem skazywania za opinię, nawet jeśli opinia ta jest skandaliczna. Gdybym był organizatorem któregoś z planowanych na ten miesiąc wykładów Watsona, nie odwołałbym go, ale raczej poprosił go o wyjaśnienie. I uważam też, że zasada równości wszystkich ludzi, nawet jeśli chwilami trudno jej przestrzegać, jest jednym najpiękniejszych wynalazków naszej cywilizacji. A zwolennikom rzekomej walki z polityczną poprawnością proponuję, by gorliwie wsparli na przykład rasizm antypolski, bo taki też istnieje.