Dokładnie rok temu władze wprowadziły zakaz wstępu do lasów i parków. Zupełnie nie biorąc pod uwagę sposobu, w jaki rozprzestrzenia się wirus.
Jakby w przeniesionej ze średniowiecza obawie przed morowym powietrzem, nie licząc się z następstwami dla psychicznej kondycji ludzi.
Od ponad roku osoby w domach opieki podlegają drakońskim ograniczeniom, nie wolno im opuszczać piętra/pokoju. Wyjście na spacer jest nierealnym marzeniem. A w mediach wielka dyskusja o otwieraniu (bądź nie) siłowni, salonów z tipsami i manicure czy tym podobnych miejsc pierwszej potrzeby dla obywateli. Ludzie na marginesie społeczeństwa nie mają przebicia, ich dramat ostatnich lat życia guzik kogo obchodzi.
Usta pełne frazesów, wielokrotnie powtarzane samochwalby o sukcesach. Nie do strawienia.
