Wbijać trzeba, na okrągło, bez przerwy....miliony gwoździ...
Telewizja, radio, gazety, internet....
Najpewniejsza jest telewizja.
Większość ludzi, zmęczonych codziennością, siada przed ekranem i ogląda...
Siedzą i nawet nie czują, że wbija im się do głowy gwoździe...miliony gwoździ...jak żyć, jak myśleć, jak się ubierać, jak jeść, jak mówić, jak reagować, jak milczeć...
Gwoździe wnikają głęboko, przynoszą ulgę, bo znieczulają rzeczywistość...pokazują dostatek, kolory, powodzenie...szczęście...
Pragniesz tego, chociaż nie bardzo wiesz, jak to osiągnąć...ale od czego są wbijacze gwoździ...
Możesz osiągnąć szczęście, tylko musisz się postarać...tak jak w M-jak Miłość...albo Barwy szczęścia...zobacz Taniec z gwiazdami...rozluźnij się...masz tyle wzorców do naśladowania...
Świat realny jest bezlitosny, dokucza, boli, jest nieładny, brzydko pachnie, upomina się o zapłatę...za zdrowie, za spokój, za poczucie bezpieczeństwa...za życie..
Nawet nie wiesz ile wbito Ci gwoździ do głowy....
Posiadaczka...doświadczeń życiowych, kochającego męża, dorosłej córki i czarno-białej, szczekającej radości. Otwarta na prawdę i życzliwość, zamknięta na fałsz i chamstwo.
Poniżej wiersz Yuhmy, pod którym mogę się podpisać!
Kocham obciach od zawsze,
gardzę wrzaskiem gromady,
bliższe mi to, co słabsze,
pędzone na zagładę.
Ciemnogrodem już byłem,
oszołomem i lachem,
moherem i pedrylem,
a teraz jestem obciachem!
Obciach - czyż nie brzmi to dumnie?
Wszak trzeba odwagi, rozumu,
by nie stać się zwykłym durniem -
papugą wśród papug tłumu.
Nowości od blogera
Inne tematy w dziale Polityka
