Wczoraj, ok godziny 18 30, dowiedziałem się, że umarła jedna z największych legend opozycji demokratycznej w PRL, śp. Zbigniew Romaszewski. Człowiek niezwykły, nie tylko przez swoją wieloletnia walkę z systemem komunistycznym w Polsce, ale również ze względu na swoje wielkie wyczulenie na drugiego człowieka, na jego potrzeby i cierpienia.
Kiedy wróciłem do domu włączyłem telewizor, aby zobaczyć wspomnienia o twórcy biura interwencyjnego, jakie nadają media mętnego nurtu. Byłem gotowy na wszystko, ale program „Minęła dwudziesta” w TVP Info, prowadzony przez panią Karolinę Lewicką, przekroczył wszystkie granice. Z człowieka o jasnych poglądach, konsekwentnym krytyku obecnej rzeczywistości, zrobiono podporę otaczającej nas rzeczywistości. W reportażu wspomnieniowym, głos zabrała tylko jedna osoba, Adam Michnik, a jedynym politykiem wymienionym był Bronisław Komorowski. Rozmowa z Janem Lityńskim dopełniła obrazu, jak o Zbigniewie Romaszewskim zmontowała reżimowa telewizja.
Nie jest to pierwsza postać, która za czasów III RP, doświadczyła niezwykle ciężkiej „ścieżki zdrowia”, jaką sprawiła im redakcja na czerskiej, aby po śmierci zostać wstawionym jako filar PRL i pół. Jak prof. Wiesław Chrzanowski, tak i Zbigniew Romaszewski, pogardzany i szkalowany za życia, (np. w przypadku jego nominacji na wicemarszałka w 2007) nawet po śmierci są używani do walki politycznej i utylitarnie wykorzystywani dla medialnego wzmocnienia obecnych rządów. Dlatego właśnie teraz możemy wszyscy podziękować, za wszelkie wysiłki i cierpienia, jakie poniósł dla Polski oraz dla każdego pokrzywdzonego człowieka, pieczołowicie dbając o pamięć o Romaszewskim, i nie pozwalając ŻADEJ (również naszej) stronie, przedmiotowo używać pamięci o Nim. Cześć Jego pamięci.
