Studentka Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej została wyróżniona w międzynarodowym konkursie MICROHOME 2020 zorganizowanym przez platformę Bee Breeders. Zadaniem było zaprojektowanie modułowego obiektu w nurcie architektury zrównoważonej, o powierzchni nie większej niż 25 metrów kwadratowych.
Projekt miał zawierać kuchnię, sypialnię, łazienkę, przestrzeń do pracy oraz odpoczynku, a także miejsce na przechowywanie. W założeniu miała w nim zamieszkać para młodych ludzi aktywnych zawodowo.
Zuzanna Słabik zaprojektowała składany mikrodom – Modular House Unit - dla osób, które pracują zdalnie, ale nie mają wystarczających funduszy na zakup tradycyjnego lokum.
– Główną ideą było stworzenie budynku, który funkcjonowałby jak mebel IKEA. Składany dom modułowy, który można zamówić przez stronę internetową, daje wiele możliwości aranżacyjnych. Dzięki przemyślanym wymiarom elementów (waga pojedynczego elementu nie przekracza 50 kg), dom mogą zmontować dwie osoby, używając podstawowych narzędzi – opisuje projekt Zuzanna Słabik.
Autorka podkreśla również, że pomysł jest dobrym rozwiązaniem w czasach pandemii. – Wynajmujemy dom na kilka miesięcy na czas pracy zdalnej, a następnie oddajemy go do dezynfekcji, tak aby mógł być wynajęty kolejnym użytkownikom. Koszt wybudowania takiego lokum to około 7000 euro.
Konstrukcja domu modułowego projektu Zuzanny Słabik.
Dzięki modułowości w łatwy sposób można powiększyć konstrukcję domu lub dodać elementy takie jak taras. W projekcie autorka przewidziała kilka wariantów planu. Wszystkie elementy do budowy domu mieszczą się w jednym samochodzie dostawczym i można je zamontować na dowolnej, płaskiej powierzchni o wymiarach ok. 6×4 metrów.
Konstrukcja rusztowa zapewnia stabilność oraz ciekawe rozwiązanie przestrzenne z dużą ilością miejsca do przechowywania, na które wykorzystano grubości ściany oraz podłogi.
Dom jest ekologiczny. Materiał, z jakiego miałby być wykonany, to cechujący się ujemnym śladem węglowym i wysoko wytrzymały Ecoboards. Płyty zrobione z włókien rolniczych, pochodzących z obróbki zboża, charakteryzują się dużą wytrzymałością strukturalną oraz lepszą wodoodpornością niż materiały na bazie drewna. Co ważne nie zawierają kleju formaldehydowego, czyli nie wydzielają toksycznych oparów.
Elewacje i pokrycia dachowe zostały wykonane ze skrawków blachy odzyskanej np. z placów budowy. Jako ocieplenie autorka zaproponowała wełnę mineralną pochodząca z naturalnej skały magmowej oraz żużlu (materiału ubocznego powstającego w trakcie produkcji stali). Architektka zastosowała również takie rozwiązania jak panele słoneczne, akumulatory elektryczne, zbieranie i filtrowanie wody deszczowej oraz własny kompostownik.
MICROHOME to coroczny konkurs architektoniczny organizowany w ramach serii konkursów Bee Breeders Small-Scale Architecture oraz we współpracy z wydawnictwem Archhive Books. Celem MICROHOME jest podkreślenie znaczenia, jaki mała architektura może mieć w obliczu kryzysu mieszkaniowego, gospodarczego i klimatycznego. Projekty ocenia międzynarodowe jury.
ja
