Filozof, eseista i jeden z twórców postmodernizmu zmarł w poniedziałek. Przyczyny śmierci Zygmunta Baumana nie są jeszcze znane.
Teoretyk kultury urodził się w listopadzie 1925 roku w Poznaniu. Pochodził z rodziny Żydów, uciekł wraz z rodzicami w 1939 r. do Związku Sowieckiego. Tam został marksistą - działał w Komsomole, walczył w 4.Dywizji Piechoty Wojska Polskiego, gdzie dodatkowo pełnił funkcję oficera politycznego, który dbał o jakość stalinowskich poglądów wśród żołnierzy.
W czasie wojny Zygmunt Bauman związał się z Informacją Wojskową (IW) - współpracował z komunistycznym wywiadem pod pseudonimem "Semjon". W 1945 r. został wcielony w szeregi Korpusu Bezpieczeństwa Wewnętrznego, które zwalczało partyzantkę antykomunistyczną. Bauman i w tej jednostce, stacjonując w Bydgoszczy, dbał jako oficer polityczny i analityk nad komunistyczną postawą oficerów. Za "walkę z bandami" został odznaczony w 1950 r. "Krzyżem Walecznych".
Po wojnie podjął studia na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie zagłębiał filozofię. Po październikowej odwilży, stał się jednym z prekursorów socjologii w Polsce. Zygmunt Bauman musiał opuścić PRL na kanwie marcowych czystek na uczelniach w 1968 r. Wykładał na uczelniach w Izraelu, a w latach 70. na stałe osiedlił się w Wielkiej Brytanii, gdzie kontynuował karierę naukową w Leeds.
Niemal każdy przyjazd do Polski Baumana w ostatnich latach wiązał się z protestami narodowców, którzy zakłócili m.in. jego spotkania z prezydentem Wrocławia, Rafałem Dutkiewiczem w 2013 roku. Młodzi prawicowcy przypominali o jego przeszłości, gwizdali i buczeli. W maju aktywiści ONR spalili jego zdjęcie podczas manifestacji we Wrocławiu.
Informację o śmierci Zygmunta Baumana jako pierwsze podało Radio Zet.
GW
© Artykuł jest chroniony prawem autorskim. Wykorzystanie tylko pod warunkiem podania linkującego źródła.
