Prawo i Sprawiedliwość oszukało, nie robi żadnej reformy sądownictwa i nie rozlicza oszustw sądowych otrzymując na tacy dowody przestępstw. Robi ruchy polityczne i zamienia tylko hersztów. Prawo i Sprawiedliwość nie pełni roli i zadań publicznych, jest aspołeczne, nie stosuje obowiązujących norm prawnych. To organizacja populistyczna, wybiórcza, dyktatorska, musi odejść.
Skutki totalitarnych metody i praktyk działania rządu i sądów skazujących ofiary swoich zbrodni
Prawo jest ważną rzeczą, ale prawo to nie świętość. Nad prawem jest przyzwoitość, dobro Narodu. Jeżeli prawo to dobro zaburza, to nie wolno nam uważać to za coś, czego nie możemy naruszyć, czego nie możemy zmienić. Prawo ma służyć nam, prawo, które nie służy Narodowi to jest bezprawie.
Kornel Morawiecki
Rzeczpospolita Polska nie jest demokratycznym państwem prawnym, urzeczywistniającym zasady sprawiedliwości społecznej. Organy władzy publicznej nie działają na podstawie i w granicach prawa, funkcjonariusze nie przestrzegają prawa. Organy ścigania są polityczne, państwo nie funkcjonuje.
Sądownictwo w Polsce i organy ścigania są zorganizowaną grupą przestępczą, a Ministerstwo Sprawiedliwości i Prokuratura Krajowa postępują jak Gestapo.
Dotyczy:
PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18 – V KO 85/18 – II K 38/19(20)
PR 3 Ds. 183/18 – II K 1456/18 – V KO 86/18 – II K 851/18
PR 1 Ds. 535/19 – II K 900/19 – V KO 68/21
W dniu 19 kwietnia 2022 r. wystosowałem petycję do władz najwyższych o ochronę państwa prawa, żądanie podjęcia kroków prawnych przeciwko wskazanym funkcjonariuszom publicznym gwałcącym prawo i prawa człowieka, wniosek o pomoc, o interwencję, czyli podjęcie rozstrzygnięcia lub innego działania w sprawie dotyczącej podmiotu wnoszącego petycję i wartości wymagających szczególnej ochrony w imię dobra wspólnego. Adresatem pism wraz z dowodami byli:
Andrzej Duda – Prezydent Rzeczypospolitej Polskiej
Mateusz Morawiecki – Prezes Rady Ministrów
Jarosław Kaczyński – Wicepremier Rady Ministrów (Prezes Prawa i Sprawiedliwość)
Michał Wójcik – Minister – członek Rady Ministrów
Zbigniew Ziobro – Prokurator Generalny
Bogdan Święczkowski – Prokurator Krajowy, Zastępca Prokuratora Generalnego
Zbigniew Ziobro – Minister Sprawiedliwości
Michał Woś – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości
Marcin Warchoł – Sekretarz Stanu, Pełnomocnik Rządu ds. praw człowieka
Sebastian Kaleta – Sekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości
Marcin Romanowski – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości
Katarzyna Frydrych – Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości
Radosław Płucisz – Dyrektor Generalny Ministerstwa Sprawiedliwości
Łukasz Piebiak – były Podsekretarz Stanu w Ministerstwie Sprawiedliwości
Patryk Jaki – Poseł do Parlamentu Europejskiego (były sekretarz stanu w Ministerstwie)
Marcin Wiącek – Rzecznik Praw Obywatelskich
Żądam zdymisjonowania oraz postawienia w stan oskarżenia producentów przestępców, oszustów sądowych działających w zmowie z prokuratorami, funkcjonariuszy publicznych nadużywających władzy, współczesnych odpowiedników NKWD pokroju Jana Hryckowiana, Marii Gurowskiej Sand, Fajgi Mindla, Stefana Michnika, którzy wydają gangsterskie wyroki, sabotują reformę sądownictwa i dopuszczają się przestępstw ciężkiego uszczerbku na zdrowiu oraz pozbawienia wolności łączonego ze szczególnym udręczeniem, zbrodni przeciwko ludzkości.
Producenci przestępców
Główne przestępstwa jakich dopuścili się funkcjonariusze
Przyczyną skutku, czyli piętnastoletniego terroru państwowego i sfingowanych, nielegalnych, prowadzonych przeciwko Grzegorzowi Niedźwieckiemu z rażącą obrazą przepisów prawa procesowego oraz naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary postępowań karnych oraz wydanych przeciwko ofierze nadużyć sądowych, kapturowych, politycznych, koteryjnych wyroków II K 851/18, II K 38/19(20), II K 900/19, jest prowadzenie przez organ egzekucyjny przez 4444 dni postępowań egzekucyjnych I Co 3259/08, I Co 441/16 w sposób upokarzający, niedopuszczalny, przez sędziów Sądu Rejonowego i Okręgowego w Jeleniej Górze (II Cz 233/17, II Cz 675/17), sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973).
Winę za dramatyczny skutek, za piętnaście lat kradzieży życia, ponoszą rzekomi pokrzywdzeni, tj. SSR Paweł Siwek, SSR Paweł Woźniak, SSO Wojciech Damaszko, PPR Anna Surowiak i to oni powinni zasiąść na ławie oskarżonych, o co powinna zadbać władza Prawa I Sprawiedliwość oraz koalicjanci, pod rygorem współodpowiedzialności i poplecznictwa.
Nie doszłoby do procesów karnych II K 851/18, II K 38/19, II K 900/19 przeciwko ofierze trzynastoletniego upokarzania, gdyby podwładni Agnieszki Kałużnej-Rudowicz, postanowieniem I Co 3259/08 oddalili zgodnie z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973 wniosek wierzyciela z dnia 10 listopada 2008 r. od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej w trybie art. 1050 k.p.c.
Dyspozycyjni funkcjonariusze, którzy wydali gangsterskie wyroki na zlecenie:
1. Jacek Kielar ze Złotoryi skazał nielegalnie, kapturowo wyrokiem II K 851/18 z dnia 28 lutego 2018 r. ofiarę wadliwie prowadzonej przez SSR Pawła Siwka egzekucji I Co 3259/08 (vide SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973), na kare sześciu miesięcy pozbawienia wolności w zawieszeniu na trzy lata, nakładając jednocześnie dozór kuratora. Postępowanie karne prowadzone było na zlecenie, z rażącą obrazą przepisów prawa procesowego, mimo braku czynu zabronionego określonego w art. 238 k.k. Fałszywie zawiadomić o popełnieniu przestępstwa można tylko formalnie. Wysłanie słusznej krytyki za pośrednictwem wiadomości e-mail, nie spełnia elementów pisma procesowego określonego w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k. i pismo takie uznaje się za bezskuteczne w myśl z art. 120 § 2 k.p.k.
2. Kazimierz Chłopecki z Legnicy skazał nielegalnie, kapturowo wyrokiem nakazowym II K 38/19 z dnia 12 marca 2019 r. ofiarę koteryjnie prowadzonych skarg i zażaleń przez SSO Wojciecha Damaszko II Cz 233/17, II Cz 675/17 na prowadzenie egzekucji czynności zastępowalnej określonej w tytule wykonawczym I C 1062/08 w sposób upokarzający, sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973) w trybie art. 1050 k.p.c. na karę sześciu miesięcy ograniczenia wolności zobowiązując represjonowanego do wykonywania w tym czasie nieodpłatnej, kontrolowanej pracy na cele społeczne w wymiarze 20 godzin w stosunku miesięcznym. Kazimierz Chłopecki skazał pokrzywdzonego Grzegorza Niedźwieckiego za wysłanie słusznej krytyki za pośrednictwem Internetu o przestępstwo znieważenia funkcjonariusza publicznego podczas i w związku z pełnieniem obowiązków służbowych, tj. o czyn z art. 226 § 1 k.k., mimo że czynu takiego nie popełniono. Znieważyć sędziego na służbie to można tylko podczas rozprawy lub posiedzenia sadowego, a nie mailem (vide Uchwała SN I KZP 8/12, Wyrok TK, P 3/06).
3. Aneta Andel z Legnicy skazała nielegalnie, kapturowo wyrokiem II K 38/20 z dnia 24 września 2020 r. ofiarę poplecznictwa, za to, że w dniu 1 grudnia 2017 r. przesłała za pośrednictwem Internetu w wiadomości tekstowej e-mail słuszną krytykę Prezesa SO Wojciecha Damaszko, który (patrz wyżej) i w toku rozprawy niezasadnie oddalał środki odwoławcze oraz z naruszeniem zasady iudex inhabilis skargę na przewlekłość postępowania egzekucyjnego I Co 441/16 z wyłącznej winy organu egzekucyjnego (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19). Aneta Andel skazała ofiarę terroru państwowego na karę grzywny w łącznej wysokości 2.000 złotych o przestępstwo znieważenia osoby, tj. o czyn z art. 216 § 1 k.k. Aneta Andel naruszyła zasady dyspozycyjności, przekroczyła uprawnienia wchodząc w buty prokuratora i oskarżyciela prywatnego, zmieniając kwalifikację prawną aktu oskarżenia mimo braku skargi uprawnionego oskarżyciela (vide SN V KK 85/17), niedopełniła obowiązku przeprowadzenia posiedzenia pojednawczego i ogłosiła wyrok skazujący zamiast umorzyć postępowanie w związku z niestawiennictwem oskarżyciela prywatnego na żadną rozprawę główną. Niestawiennictwo oskarżyciela prywatnego i jego pełnomocnika na rozprawie głównej bez usprawiedliwienia w każdej fazie jej prowadzenia uważa się za odstąpienie od oskarżenia (vide SN I KZP 19/08). Przewodnicząca nie widziała na oczy „pokrzywdzonego”, nie znała stanowiska Wojciecha Damaszko, a ogłosiła wyrok na jego rzecz. Ponadto wyrok zapadł w zupełnie innej sprawie (II K 38/20), wyroku podpisanego przez skład orzekający o sygnaturze II K 38/19 nie doręczono Grzegorzowi Niedźwieckiemu w trybie art. 157 § 1 k.p.k. ponieważ taki nie zapadł.
4. Joanna Dworzycka-Skrobowska z Jeleniej Góry skazała nielegalnie, kapturowo, koteryjnym wyrokiem nakazowym II K 900/19 z dnia 16 października 2019 r. Tadeusza Gała i Grzegorza Niedźwieckiego na karę grzywny w łącznej wysokości po 800 złotych o wykroczenie zniesławienia za pomocą poczty elektronicznej z dnia 17 czerwca 2018 r. prokurator Prokuratury Rejonowej w Jeleniej Górze Anny Surowiak, tj. o czyn z art. 212 § 2 k.k., którą wynajęli do kontynuowania sfingowanego śledztwa PR 3 Ds. 359.2017 i wniesienia przeciwko piętnaście lat nękanemu Grzegorzowi Niedźwieckiemu aktu oskarżenia na rzecz SSO Wojciecha Damaszko, który ma współudział w obstrukcji, w tej parodii prawa. Joanna Dworzycka-Skrobowska nadużyła władzy, Grzegorz Niedźwiecki został skazany wraz z Tadeuszem Gałem nielegalnie, z naruszeniem art. 304 k.p.k. oraz art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k. (brak skargi uprawnionego oskarżyciela, vide SN V KK 85/17), z przekroczeniem uprawnień art. 500 § 3 k.p.k., art. 501 pkt 2 k.p.k., z naruszeniem zasady nemo iudex in causa sua, ponieważ SSR Joanna Dworzycka-Skrobowska utrzymywała kontakty służbowe z „pokrzywdzoną” prokurator, którą wynajęli do sfingowanego śledztwa PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18. Wyrok jest gangsterski, polityczny, nielegalny.
Pracownicy korporacji sądowniczej wydali wyroki na zasadzie dajcie mi człowieka, a paragraf się znajdzie, nielegalne, polityczne, pokroju Jana Hryckowiana, który skazał Rotmistrza Witolda Pileckiego na karę śmierci, mimo braku pełnego składu orzekającego.
Adresaci petycji z dnia 19 kwietnia 2022 r., w tym Rzecznik Praw Obywatelskich, Prezydent RP i Rząd Polski, żądania podjęcia kroków prawnych, wniosku o pomoc, o interwencję, czyli podjęcia rozstrzygnięcia lub innego działania w sprawie dotyczącej podmiotu wnoszącego petycję i wartości wymagających szczególnej ochrony w imię dobra wspólnego, zaniechali czynności, nie tylko obowiązku wynikającego z art. 304 k.p.k., nie podjęli działań, nie zapobiegli łamaniu praw człowieka, bezprawnemu pozbawieniu wolności, dokonanemu nielegalnie jak za Stalina, z naruszeniem Polskiej Karty Praw Ofiary przez sprawców piętnastoletniego terroru, zaniechali obowiązku ochrony godności człowieka, nie udzielili pomocy, dopuścili się przestępstwa karalnego niezawiadomienia o czynie zabronionym, określonym w art. 240 § 1 k.k.
Dobra zmiana, Polski ład są faryzeuszami i oszustami, nie czynią żadnych reform sądownictwa, nie wykonują obowiązków ustawowych i społecznych otrzymując na tacy dowody przestępstw. Naruszają pluralizm polityczny, stosują zakazane metody i praktyki działania oraz zasadę divide et impera. Prawo i Sprawiedliwość to kasta łamiących prawo, to organizacja totalitarna, antyspołeczna, dopuszczająca się przestępstw przeciwko ludzkości. Organizacja ta powinna zostać zdelegalizowana.
Złożyłem wnioski o obligatoryjne wznowienie z urzędu postępowań II K 851/18, II K 38/19, II K 900/19 na podstawie art. 542 § 3 k.p.k. w związku z bezwzględnymi przyczynami odwoławczymi określonymi w art. 439 § 1 pkt 6, 7, 9 i 11 k.p.k. oraz negatywnymi przesłankami procesowymi określonymi w art. 17 § 1 pkt 1, 2, 3, 9-11 k.p.k.
Postanowienie o uchyleniu zarządzenia o odmowie wznowienia
Bezwzględne przyczyny odwoławcze
Art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k. – Wyrok o sygnaturze II K 38/19 nie został podpisany przez przewodniczącego Anetę Andel w dniu jego wydania, tj. dnia 24 września 2020 r.
Art. 439 § 1 pkt 9 k.p.k. – Zachodzi jedna z okoliczności wyłączających postępowanie, określonych w art. 17 negatywne przesłanki procesowe § 1 pkt 5, 6 i 8-11;
Art. 439 § 1 pkt 11 k.p.k. – Sprawę o sygnaturze II K 38/19 rozpoznano w dniu 24 września 2020 r. podczas nieobecności oskarżonego, którego obecność była obowiązkowa.
Art. 439 § 1 pkt 7 k.p.k. – Zachodzi sprzeczność w treści orzeczenia, uniemożliwiająca jego wykonanie. Tytuł wykonawczy II K 38/20 nie może otrzymać biegu w sprawie II K 38/19.
Stronie, której orzeczenie bezpośrednio dotyczy, nie wydano na żądanie z dnia 16 maja 2022 r. nieodpłatnie jednego uwierzytelnionego odpisu orzeczenia II K 38/19 w myśl art. 157 § 1 k.p.k. w zw. z art. 439 § 1 pkt 6 k.p.k.. Odpis wydaje się z uzasadnieniem, jeżeli je sporządzono. Sekcja do spraw wykonywania orzeczeń oraz windykacji nie będzie dysponowała fizycznie legalnym tytułem wykonawczym, w związku z czym zamiana grzywny na karę zastępczą jest bezprzedmiotowa. Dopuszczono się rażącej obrazy przepisów prawa procesowego poprzez braki elementów pisma procesowego w wyroku, nie zawarto oznaczenia sprawy II K 38/19 w myśl art. 119 § 1 pkt 1 k.p.k. co skutkuje bezwzględnymi przyczynami odwoławczymi określonymi w art. 439 § 1 pkt 6, 7 i dodatkowo 11 k.p.k. Wyrok II K 38/20 jest bezskuteczny.
Negatywne przesłanki procesowe
Art. 17 § 1 pkt 9 i 10 k.p.k. – Brak skargi uprawnionego oskarżyciela w postępowaniach ściganych z oskarżenia prywatnego II K 38/19, II K 900/19. Zarówno SSO Wojciech Damaszko jak i PPR Anna Surowiak nie złożyli skargi na policją jak i zawiadomienia o przestępstwie do prokuratury, nie wstąpili również do postępowań w charakterze oskarżycieli posiłkowych.
https://www.sn.pl/sites/orzecznictwo/orzeczenia3/v%20kk%2085-17.pdf
Art. 17 § 1 pkt 1 i 11 k.p.k. - czynu z art. 238 k.k. w zw. z brakami formalnymi określonymi w art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k. nie popełniono albo brak jest danych dostatecznie uzasadniających podejrzenie jego popełnienia w sprawie II K 851/18.
Nie popełniono również czynów zabronionych w sprawach II K 38/19, II K 900/19, ponieważ słuszna krytyka prowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej I Co 3259/08, I Co 441/16 przez 4444 dni w trybie niedopuszczalnym (art. 1050 k.p.c.) nie jest przestępstwem.
Naruszono zasadę nemo iudex in causa sua.
Sąd przerzucił odpowiedzialność za przestępstwo z organu egzekucyjnego na ofiarę
• Sędzia ze Złotoryi Jacek Kielar skazał nielegalnie Grzegorza Niedźwieckiego wyrokiem II K 851/18 w dniu 28 lutego 2019 r., mimo, że czynu z art. 238 k.k. niedopuszczalnie (art. 119 § 1 pkt 4 k.p.k.) oskarżony nie popełnił. Skazał kapturowo pokrzywdzonego za to, że sędzia Paweł Siwek, na rzecz którego orzekał, upokarzał Grzegorza Niedźwieckiego przez sześć lat prowadząc egzekucję czynności zastępowalnej w trybie art. 1050 k.p.c.
• Sędzia z Legnicy Aneta Andel skazała koteryjnie, politycznie, nielegalnie Grzegorza Niedźwieckiego wyrokiem II K 38/20 z udziałem R(…) S(…) w dniu 24 września 2020 r., mimo, że czynu z art. 216 § 1 k.k. trzynaście lat upokarzany nie popełnił (brak skargi uprawnionego oskarżyciela, vide SN V KK 85/17). Skazała uporczywie nękanego Grzegorza Niedźwieckiego za to, że podlegli prezesowi SO Wojciechowi Damaszko sędziowie oddalali zażalenia (II Cz 233/17, II Cz 675/17), sprzecznie z prawem (vide SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973) oraz dwudziestopięciokrotnie oddalali bądź odrzucali skargi na przewlekłość postępowania z wyłącznej winy organu egzekucyjnego. W obstrukcji i niezasadnym oddalaniu skarg brał udział z naruszeniem zasady iudex inhabilis Wojciech Damaszko (II Cz 222/18, II Cz 260/18, II S 5/18, II S 12/18, II S 16/18, II S 21/18, II S 8/19, II S 12/19, II S 14/19). Wyrok w sprawie II K 38/19 nie zapadł, ponieważ przewodnicząca wyroku o sygnaturze II K 38/19 w dniu ogłoszenia nie podpisała, tj. 24 września 2020 r. Sąd Rejonowy w Legnicy w ramach nieistniejącego tytułu wykonawczego II K 38/19, powinien potrącić 2000 zł grzywny z należnych Grzegorzowi Niedźwieckiemu z tytułu zasadnych skarg na przewlekłość postępowania egzekucyjnego 500 tys. zł.
• Sędzia z Jeleniej Góry Joanna Dworzycka-Skrobowska skazała niedopuszczalnie, koteryjnie, nielegalnie Tadeusza Gała i Grzegorza Niedźwieckiego wyrokiem nakazowym II K 900/19 w dniu 16 października 2019 r., mimo, że czynu z art. 212 § 2 k.k. fałszywie oskarżeni nie popełnili (art. 304 k.p.k. oraz art. 17 § 1 pkt 1 i 9 k.p.k. się kłania [brak skargi uprawnionego oskarżyciela, vide SN V KK 85/17]). Ponadto jeleniogórska sędzia Joanna Dworzycka-Skrobowska orzekała na rzecz koleżanki prokurator Anny Surowiak, z którą utrzymywała kontakty służbowe, którą wynajęli do znęcania się (psychiatrzy oraz przywłaszczenie komputera), kontynuowania sfingowanego śledztwa i wydania aktu oskarżenia na rzecz PSO Wojciecha Damaszko (PR 3 Ds. 359/17 – II K 1423/18). SSR Joanna Dworzycka-Skrobowska przekroczyła uprawnienia (art. 500 § 3 k.p.k., art. 501 pkt 2 k.p.k.), naruszyła zasadę nemo iudex in causa sua, wydała niedopuszczalny, polityczny, koleżeński wyrok. Skazała bogu ducha winnego Tadeusza Gała i Grzegorza Niedźwieckiego za to, że udowodnił funkcjonariuszom publicznym bezprawie, sprzeczne z prawem prowadzenie egzekucji I Co 3259/08, I Co 441/16 (vide SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973).
Dopóki sprawcy nie usuną wskazanych wątpliwości i nie naprawią szkody lub nie uzasadnią zasadności piętnastoletniego nękania, terroru państwowego, kradzieży mi życia i wyrządzenia szkody w wielkich rozmiarach, dopóty SSR Lucyna Domagała, SSR Paweł Siwek, SSR Paweł Woźniak, SSO Wojciech Damaszko, PPR Maciej Bogucki, PPO Grzegorz Chojnacki, PPR Anna Surowiak, PPR Grażyna Tygielska-Białek, SSR Jacek Kielar, SSR Kazimierz Chłopecki, SSR Aneta Andel, SSR Joanna Dworzycka-Skrobowska i funkcjonariusze współuczestniczący w tej parodii prawa, w tej zmowie prokuratorsko sędziowskiej będą zbrodniarzami stalinowskimi, polskimi banderowcami.
Nie doszłoby do procesów karnych II K 851/18, II K 38/19, II K 900/19 przeciwko ofierze trzynastoletniego upokarzania, gdyby podwładni Agnieszki Kałużnej-Rudowicz, postanowieniem I Co 3259/08 oddalili zgodnie z uchwałą SN III CZP 23/06 Legalis Numer 74973 wniosek wierzyciela z dnia 10 listopada 2008 r. od przeprowadzenia egzekucji czynności zastępowalnej w trybie art. 1050 k.p.c.
https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/2016/11/16/poklosie-niczego/
https://grzegorz-niedzwiecki.hexcom.net/wymiar-niesprawiedliwosci/
https://demokracjaisprawiedliwosc.pl/wymiar-niesprawiedliwosci/
https://www.trybunal-narodowy.pl/producenci-przestepcow/
Sprawa powinna być rozstrzygnięta w pięć minut w dniu 12 listopada 2008 r. bez żadnych negatywnych skutków. I byłaby, gdyby organ egzekucyjny przestrzegał zasad działania organów państwa i obowiązku przestrzegania prawa.
Sądownictwo nie wie co to jest czyn zabroniony, co to są dowody, przepisy i sumienie, postępuje jak sekta Mansona. Funkcjonariusze Państwa w państwie skradli mi piętnaście lat życia, skazali za własne zbrodnie, wydali nielegalne, gangsterskie wyroki jak Jan Hryckowian, pozbawili prawa do godnej emerytury. Są zbrodniarzami pokroju NKWD. Sędziowie i prokuratorzy nadużywając władzy i działając w zmowie dopuścili się prywatnym, politycznym prawem wyrządzenia szkody majątkowej w wielkich rozmiarach, w wysokości nie mniejszej jak 30 mln zł. Żądna zbrodnia nie jest prawomocna i nie ulega przedawnieniu. Firma Sąd Rejonowy w Jeleniej Górze nie jest sądem i nie ma prawa mnie osądzać. Nie zawarłem umowy o współpracy ze skorumpowanymi, politycznymi funkcjonariuszami i nie wyrażam zgody na krzywdzenie mnie, na nieuzasadnione nękanie. Za każdą godzinę pozbawienia wolności będę liczył 75 000 €.
Monit w sprawie obligatoryjnego wznowienia postępowań z urzędu
WEZWANIE DO NAPRAWIENIA SZKODY
Skarb Państwa – Prezes Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze, Prezes Sądu Rejonowego w Jeleniej Górze winien mi jest 34.018.000 € = 156.482.800 zł i dożywotnią emeryturę.
• Prezes Stowarzyszenia Demokracja i Sprawiedliwość
• Redaktor Naczelny Ośrodka Informacji DiS
• Dziennikarz Śledczy NCI Barwy Bezprawia
• Prezes Federacji Trybunał Narodowy
• Wolontariusz Fundacji Court Watch Polska
• Prezes Narodowego Sądu Obywatelskiego
• Sędzia Pokoju Narodowego Sądu Obywatelskiego
• Pierwszy Prezes Najwyższego Trybunału Narodowego
• Marszałek Ziemski Prowincji Jeleniogórsko-Legnickiej
• Komandor Komandorii Jelenia Góra
• Kandydat na Prezydenta Miasta Jeleniej Góry
• Członek Rady Działalności Pożytku Publicznego Miasta Jelenia Góra
• Członek Stowarzyszenia Niepokonani 2012
• Członek Amnesty International Polska
• Obrońca praw człowieka
Grzegorz Niedźwiecki „Nil” – 5570 dni co stanowi 15 lat, 3 miesiące politycznie represjonowany
