Nie było miejsca w gospodzie dla brzemiennej Marii i towarzyszącego jej Józefa z rodu Dawidowego. Przybyli do rodzinnego miasta Józefa Betlejem zgodnie z rozporządzeniem o powszechnym spisie ludności wydanym prze Kwiryniusza.
Nowonarodzone Dziecię owinęła Maria w pieluszki i położyła na sianku w żłobie.
Anioł Pasterzom ów cud ogłosił. I przybieżeli oni do Betlejem aby głosić Chwałę Panu na Wysokościach a Pokój na ziemi.
Tak przyszedł na świat owoc Bożej miłości do ludzi.
Przyszedł on na świadectwo,
aby zaświadczyć o Światłości,
by wszyscy uwierzyli przez niego.
Nie był on światłością,
lecz /posłanym/, aby zaświadczyć o Światłości.
Była Światłość prawdziwa,
która oświeca każdego człowieka,
gdy na świat przychodzi.
( Z Ew.wg św. Jana)
Niech ta miłość Boża wszystkich opromienia.
* W sześćdziesiątym piątym tygodniu lat według proroctwa Daniela, w sto dziewięćdziesiątej czwartej olimpiadzie - według kalendarza greckiego, w 752 roku po założeniu miasta Rzymu, w 42 roku panowania Oktawiana Augusta, cesarza rzymskiego, gdy na całym świecie nastał pokój, zechciał Jezus Chrystus, wieczny Bóg i Syn wiecznego Ojca, świat uświęcić przez swoje błogosławione przyjście. Dlatego święcimy dziś narodzenie Pana naszego Jezusa Chrystusa według ciała. Z głęboką wiarą, jak to czynili nasi ojcowie, posłuchajmy słów Ewangelii opisującej to najradośniejsze dla całej ludzkości wydarzenie narodzin Syna Bożego. Ewangelia (Łk 2, 1-14)
Inne tematy w dziale Rozmaitości
