Matka

Matka

Upadł jej z kolan kłębek włóczki.

Rozwijał się w pośpiechu i uciekał na oślep.

Trzymała początek życia. Owijała na palec serdeczny jak pierścionek, chciała uchronić.

Toczył się po ostrych pochyłościach, czasem piął się pod górę.

Przychodził splątany i milczał. Nigdy już nie powróci na słodki tron jej kolan.

Wyciągnięte ręce świecą w ciemności jak stare miasto (Z.Herbert)

Na próżno było za życia Jadwigi Kaczyńskiej czytać ciepłych opisów matki, która wychowała swoich synów w ścisłej koniunkcji umiłowania polskości z jej praktycznym zastosowaniem w świecie polityki.

Odium zła (bezwzględnie wymagane pośród poprawnej politycznie czeredki) przypięte Jej synom nie pozwalało na pokazywanie ciepłego wizerunku Ich matki. Jak była ważna w Ich życiu – to wiemy z licznych informacji o rezygnacji Lecha czy Jarka z udziału w różnych wydarzeniach z powodu złego stanu zdrowia ich matki.

Nie można było dopuścić do zawładnięcia wyobraźnią Polaków miłym obrazem więzi rodzinnych bliźniaków Kaczyńskich i ich Mamy. Z miłości i synowskiego przywiązania uczyniono przedmiot szyderstw.

Teraz kiedy Jadwiga Kaczyńska odeszła podobnie jak po śmierci śp. Marii Kaczyńskiej TVP i inne stacje stać na gest ujawnienia wizerunku jaka była na co dzień. Ciepła, kochająca, wrażliwa. Przez chwilę media stać na odsłonę prawdziwego wizerunku: zarówno Matki jak i skali synowskiego przywiązania Jej synów. Jednego, który był Prezydentem, drugiego- premiera i szefa największej partii opozycyjnej przez wiele lat. Wcześniej nie można było za żadne skarby: jeszcze ktoś zacząłby się zastanawiać czy ktoś tak bardzo dbający o więzi rodzinne, ktoś zdolny do rezygnacji z własnych obowiązków na rzecz obowiązku podstawowego: dbałości o własną matkę – może być rzeczywiście takim cynicznym potworkiem, jakim przedstawiają go przy różnych okazjach media.

Łapmy te chwile prawdy o Jadwidze Kaczyńskiej. Przyjrzyjmy się jej relacjom z synami i ich synowskiej miłości do Niej. Przez chwilę zastanówmy się czytając wspomnienia o domu, jaki stworzyła swoim synom ŚP. Jadwiga, jaki wielki wpływ na postawy naszych dzieci ma to, co wpoimy im w dzieciństwie… „Wspominała, że zawsze dużo czasu poświęcała synom. Dwie-trzy godziny dziennie im czytała. Naprzód Tuwima i Brzechwę, potem "Trylogię" i "Faraona". Nawet gdy sami już czytali, zachowała w domu obyczaj codziennego głośnego czytania.”

W świecie, w którym sztucznie wytwarza się potrzeby istnienia surogatek, aborcji, in vitro dla par homoseksualnych, konkubinatów jednopłciowych i heteroseksualnych czy dyskusji nad sensem eutanazji - ten przykład naturalnych więzi, uczuć i odpowiedzialności w stosunku do rodziny jest godzien zapisania na trwałe w naszej pamięci. To także historia o brzemieniu odpowiedzialności jaka ciąży na rodzicach i dzieciach. Na każdym z nas. A od czego odwodzą nas wyznawcy, że liczy się tylko to, co nas rajcuje…. I właśnie ten aspekt odpowiedzialności za to co się kocha był niezwykłym zagrożeniem dla wojujących z Bliźniakami: wszak ktoś mógł skojarzyć ową odpowiedzialność braci za własną Matkę z odpowiedzialnością za ich inną matkę: Ojczyznę.

Śp. Jadwiga Kaczyńska powiedziała: „Wszystkich kochałam, ale największe kochanie to są dzieci. Jak tylko przyjdą na świat, wiadomo, że już nikogo bardziej kochać nie można..”

Za tę miłość i wychowanie obaj bracia okazywali Jej należny szacunek i do końca przyjmowali na swoje barki odpowiedzialność za Nią. Ostatnia rozmowa braci podczas tragicznego lotu Tupolewa dotyczyła Jej stanu zdrowia.

Dziennikarzom zwierzyła się, że codziennie odmawia różaniec: „Moje modlitwy chronią Jarka i ich wszystkich w niebie”.

***

Panu Jarosławowi Kaczyńskiemu, Pani Marcie Kaczyńskiej i Jej córeczkom składam głębokie wyrazy współczucia z powodu śmierci Matki, Babci i Prababci. Mocno wierząc, że śp. Jadwiga Kaczyńska nieustanie będzie orędować w Ich intencji u Najwyższego.

Niech Aniołowie zawiodą Ją do Raju.

http://wyborcza.pl/1,75478,13254074,Jadwiga_Kaczynska_1926_2013.html