Kilka dni temu prezydent Duda udzielił wywiadu Polsatowi
Powiedział tak - Bohaterowie naszej wolności powinni mieć swoje pomniki. Uważam, że ten okres 1989 roku ma pewien szczególny wymiar, osobowy, niezwykle symboliczny, a mianowicie rząd na czele z pierwszym niekomunistycznym premierem Tadeuszem Mazowieckim - i dalej dodał - te wielkie chwile powinny być upamiętnione pomnikiem Tadeusza Mazowieckiego". Zdaniem prezydenta pomnik powinien powstać w Warszawie.
Minęło kilka dni a nawet godzin i przed nami historia ta, która była i ta która nastąpi postawiła kolejne pytanie. Jeżeli pomnik dla Mazowieckiego, to dlaczego nie dla Olszewskiego? A może tylko dla Olszewskiego…? Pytanie Premiera Olszewskiego – Czyja jest Polska? Było dla mnie kluczowe. Myślę też, że było istotne dla mojego pokolenia. To pytanie zasługuje na wiele odpowiedzi. Politycznych, ale także moralnych… Przede wszystkim moralnych. Gdy obserwuje się ludzi środowiska Mazowieckiego, to zawsze – używając pewnego znanego obrazowania – nie było wiadomo czy oni wchodzą po schodach, czy raczej schodzą. To ich zawieszenie, ta nie jednoznaczność, ta zdolność mimikry, pewnie była kluczowa dla polityków tamtego okresu. Dla okresu przejścia z jednego systemu w drugi. Jednak, jeżeli Polska ma być wielka i heroiczna, także w wymiarze moralnym potrzebuje pomnika polityka tego kalibru co Olszewski.
Co to jest pomnik? I komu się należy pomnik? Na to pytanie także musimy sobie odpowiedzieć. Pomnik upamiętnia, ale także wyznacza normę. Staje spiżem, w jakim wykuty jest dekalog. 11 przykazanie dla Polski.
Pomnik dla Mazowieckiego to tylko wskazówka. Dogaduj się, bądź cwany, lawiruj, i uważaj na każde słowo. Nigdy, przenigdy, nie pytaj się – Czyja jest Polska.
Panie premierze Olszewski Polacy muszą o panu pamiętać. Należy się panu nie „ Nocna zmiana” a wielka zmiana.
Komentarze