Wysypisko śmieci tow. Leszka

 Witam. Wczoraj, czerwony kacyk, niejaki tow. Leszek dał głos. Wyraził opinię swojego środowiska na temat decyzji ministra Siemoniaka, dotyczącej chowania z honorami wojskowymi byłych czerwonych generałów na Powązkach. Decyzje całkowicie słuszną, która oddziela ziarna od plew. Ci, którzy choć troszeczkę interesują się powojenną historią naszej Ojczyzny, ci, którzy osobiście przeżyli czasu PRL, widzieli lub doświadczyli represji z rąk władzy przyniesionej na sowieckich bagnetach, wiedzą gdzie jest miejsce generałów, którzy nie wahali się wydawać rozkazów strzelania do robotników, zwykłych ludzi upominających się o swoje prawa do godnego życia. To ci generałowie w większości po sowieckich akademiach wojskowych, kierowali inwazją wojskową na sąsiada z południa. Byli gotowi topić w krwi każde protesty, aby tylko utrzymać u władzy brojlery Stalina, Chruszczowa czy Breżniewa. Jeden taki zabrał głos, wyrażając swoje czerwone oburzenie. Zabrał głos w sposób typowy dla tego typu moralnych zer. Postraszył ministra, że może nie być pochowany na Powązkach, ponieważ PiS pamiętający i mszczący się za Smoleńsk, może nie wyrazić zgody. Jak marną osobą trzeba być, aby takie insynuacje wypowiedzieć? Przypomniał mi się film pt. „POPIÓŁ I DIAMENT” i końcowa scena, kiedy bohater umiera na wysypisku śmieci. Na takie wysypisko trafiają obecnie byli właściciele PRL-u.

Tam ich miejsce.