Nie mogę już słuchać biadolenia nad tragicznym losem Cypru, co go Unia Europejska strąciła w przepaść, a lud cypryjski wpędziła w biedę. Unia wyciąga z bagna kolejne kraje, którym notabene poprzednio zupełnie nie przeszkadzała w te bagna wdepnąć i na szczęście uczy się na swoich błędach.
Całej historii "bailoutów" nie bedę analizował, napiszę tylko dlaczego uważam ostatnie rozwiązanie za dobre.
1. Szwajcaria na swoją pozycję bezpiecznej przystani dla pieniędzy światowych oszustów, złodziei i dyktatorów pracowała setki lat, mały Cypr chciał osiągnąć podobny status zbyt szybko. Ale nie każdy nadaje się na bankiera brudnych pieniędzy.
2. Do cypryjskich banków w ciągu kilku lat wpłacono za dużo pieniędzy. Pieniądze te były mętnego pochodzenia (rosyjskie majątki nie biora się przecież z ciężkiej pracy), a w najlepszym wypadku znalazły się tam, by uniknąć płacenia wyższych podatków w krajach pochodzenia. Właściciele takich pieniędzy myślą głównie o unikaniu ryzyka konfiskaty swoich środków, albo o ryzyku ich wyższego opodatkowania. Koncentrując się na tym, nie są oni zbyt wymagający, jeśli chodzi o sposób inwestowania tych pieniędzy przez banki.
3. Cypryjskie banki, zalane niewymagającymi pieniędzmi, w czasie kryzysu inwestowały je lekkomyślnie - na przykład w Grecji, o której kto jak kto, ale cypryjscy bracia powinni wiedzieć więcej od innych europejczyków. Ale w ogóle dysponowanie wielkimi pieniędzmi przez finansistów, którzy nigdy z takimi sumami nie mieli do czynienia, jest ogromnym ryzykiem.
4. Grecja upadła, banki z Cypru zaczęły się chwiać. Poprzednio, w innych krajach, Unia ratowała bezmyślne banki, a płacili za to unijni podatnicy, głównie Niemcy. Tym razem zapłacą, tracąc wszystkie, lub znaczną część pieniędzy, akcjonariusze najgorszego banku, Laiki. Stracą też właściciele obligacji wyemitowanych przez ten bank. Akcjonariusz powinien patrzeć na ręce władz banku, którego jest właścicielem. Instytucjonalny inwestor, kupując obligacje, powinien dobrze przyjrzeć się emitentowi. Stracą też posiadacze depozytów ponad 100 000 EUR złożonych w tym banku - masz tak dużo pieniędzy, to nie zostawiaj ich pod opieką byle kogo. I tak powinno być - dlaczego inne cypryjskie banki, albo inni europejczycy mieliby płacić za błędy jednego banku?
5. Unijni podatnicy i tak dołożą Cyprowi 10 mld EUR, które i tak nie wystarczą na uratowanie Cypru. Dlaczego? Bo musi nastąpić powrót do równowagi - wielkość sektora finansowego na Cyprze powinna odzwierciedlać wielkość realnej gospodarki tego kraju, a nie zdolność bogatych Rosjan do wywożenia pieniędzy z tego kraju. Pieniądze będą więc stopniowo z Cypru odpływały. Drugiej Szwajcarii nie będzie.
Obserwujmy przypadek Cypru, bo nas i całą resztę Europy, a także USA i Japonię czeka podobny los. Kiedyś przyjdzie zapłacić cenę za zbyt szybki wzrost napędzamy zbyt tanim pieniądzem, albo pieniądzem nie zarobionym ciężką pracą. Na Cyprze zbyt tani był rosyjski pieniądz lokowany w bankach, zaś Polskę rujnują dotacje z Unii i długi zaciągane przez wszystkie kolejne rządy, oczywiście z rządem Tuska na czele.
Kiedyś z obłoków wzrostu gospodarczego trzeba będzie zejść na ziemię. Ale to nie bedzie łagodne zejście, tylko takiej bardziej bolesne bęc.
Po raz pierwszy od dawna poczułem, że może Unia Europejska jednak trochę rozumie sytuację i wreszcie znalazła sposób jej opanowania. Cypr to poligon, w miarę bezpieczny, bo mały. Zobaczymy, czy podobnymi metodami uda się sprowadzić na ziemię jakiś większy kraj. Ale przypadek Cypru to dla mnie pierwszy od dawna powiew optymizmu w Europie.
