Zmobilizowany i Mobilny

Stałem się właśnie posiadaczem laptopa. Mała(sic!) rzecz a cieszy. Coraz bliżej mi do momentu, gdy będę mógł spakować swoje życie w jedną torbę i w każdym momencie "miejsce bycia zmienić". Nigdzie się co prawda nie wybieram, ale sama możliwość  jest dla mnie dużo warta. To trochę jak słowa Emile Michel Cioran'a: "Gdyby nie myśl o samobójstwie, dawno bym się zabił". Świadomość, że jest jakaś alternatywa ułatwia zaakceptowanie rzeczywistości - jaka by nie była.
 
Czytając "Diunę" Franka Herberta, zauważyłem, że ucieleśnieniem największego zła nie jest tam demoniczny baron Harkonnen, jak mogło by się wydawać, ale wizja, pozbawiająca życie umiejętności zaskakiwania, a człowieka możliwości wyboru - osadzająca go w świecie nieuchronnych konsekwencji nieuniknionych czynów.
 
Tego się boję w życiu najbardziej. Braku wyboru, alternatywy. Sytuacji gdy narzucone z góry zasady skrępują mi dłonie, umysł i marzenia. Ale nie dla mnie Szekspirowski fatalizm, gdy widzę jak sypią się iskry z pod młotów wykuwających swoje życia. Walka trwa, a nim zwyciężysz lub padniesz... zawsze można sobie palnąć w łeb, albo spakować się w tą jedną torbę i wyjechać, może w Bieszczady?

 

A uprzedzając pytanie, które zapewne padnie... :)

 

Procesor: Celeron M 1,73 GHz [FSB 533, 1MB L2]
LCD: 15.4" WXGA CrystalBrite [1280x800]
Grafika: GMA X3100 [pamięć współdzielona]
RAM: 2 GB DDR2
HDD: 120GB