Długi tytuł tego artykułu jest adekwatny do ówczesnych zasług Kuby Wojewódzkiego w promowaniu polskiego rocka i awangardy. Na potrzeby tych działań był mocno zaangażowany w działalność historycznych już pism muzycznych i programów telewizyjnych.
Rockandroller
Wojewódzki właśnie w „Rockandrollerze” na początku lat 90-tych dał się poznać szerszej opinii publicznej jako całkiem ogarnięty dziennikarz muzyczny, który umie prowadzić ciekawe wywiady. Niewątpliwie pomagało mu w tym, że wcześniej poznał dobrze większość gwiazd naszej sceny rockowej — a wiele tych znajomości zawarł na kultowym już festiwalu Jarocin, którego notabene prowadził w 1993 roku.
Najlepszym przykładem tej bliskiej komunikatywy jest szczera rozmowa Wojewódzkiego z z liderką Closterkeller — Anją Orthodox, którą przeprowadził w jednym z odcinków „Rockandrollera”. Szkoda tylko, że program ten długo nie utrzymał się na antenie Telewizji Polskiej, bo takich ciekawych materiałów zawierał dużo więcej.
Halo!gramy
Wojewódzki długo tego jednak nie przeżywał i w 1993 roku pojawił się w programie „Halo!gramy”, który emitowano w Polsacie. Wtedy „z automatu” został jedną z najczęściej prowadzących go osób. Jednak „Halo!gramy” kojarzą się również z takimi postaciami jak: Agnieszka Iwańska, DJ Górnik, Kama, Łucja Kryńska, Leszczu, Małgorzata Halber czy Marek Horczyszczak. Jednakże Wojewódzki działał tam najdłużej, bo do 1998 roku, czyli do samego końca programu. A na YouTube można w całości obejrzeć jego wywiady z zespołem Para Wino oraz Agnieszką Chylińską i Edytą Bartosiewicz.
Choć mnie osobiście z ostałych wywiadów na „Halo!gramy” najbardziej przypadł do gustu ten z Acid Drinkers. Poniekąd przez to, że goście z tej kapeli promowali w nim swój najlepszy album „High Proof Cosmic Milk”, ale i też, że rozmawiała z nimi charyzmatyczna — Agnieszka Iwańska. Ale to tak a propos.
Brum
Lata 90-te były dla Wojewódzkiego również świetnym okresem w działalności typowo pisarskiej. Potwierdza to spuścizna magazynu muzycznego „Brum”, którego był redaktorem naczelnym. Wydawano go od 1993 do 1999 roku i w tym czasie stanowił najambitniejszy projekt Wojewódzkiego, jeżeli chodzi o kwestie stricte artystyczne. Dlatego też w tym okresie było jednym z najlepszych polskich pism rockowo-alternatywnych. „Brum” zasłynął przy tym z zapadających w pamięć okładek swoich numerów, czego poniższy filmik jest adekwatnym potwierdzeniem. Co ciekawe, zawartość wydawniczą tego miesięcznika (rzadziej dwu) można poznać na blogu — Polskie Muzeum Cyfrowe. Każdy z 70 numerów „Brum” jest tam bowiem odrębnie przedstawiony z dodatkiem zescreenowanych stron. Można je naocznie zaś sprawdzić pod tymi linkami (1), (2).
Plastik
Następnie Wojewódzki w latach 1997-99 został współwydawcą pisma „Plastik”. Skądinąd bardzo ciekawie się prezentującego, ale dedykowanego głównie do osób lubiących słuchać bardziej awangardowych brzmień zagranicznych wykonawców np. tripu-hopu. Co ważne „Plastik” naówczas jako jeden z pierwszych miesięczników muzycznych o tym pisał w naszym kraju, aczkolwiek Wojewódzkiego już prawie nie kojarzy się z jego krótką działalnością. Cóż, nie wszystko musi przetrwać próbę czasu.
Celebrycka puenta
Z nastaniem XXI wieku Kuba Wojewódzki przeistoczył się z undergroundowego dziennikarza w gwiazdora najpierw Telewizji Polsat a później TVN. Niewątpliwie w zyskaniu tego celebryckiego statusu pomógł mu występ w programie „Idol”, w którym był przewodniczącym jury w latach 2002-2005. Uzyskana tam sława przyczyniła się do tego, iż Wojewódzki już od ponad 20 lat prowadzi swoje autorskie talk-show, a to powoduje, że od wielu lat kojarzy się u nas bardziej z prowokowaniem swoich gości niż z kreowaniem gustów muzycznych u młodzieży. Ale to nie zmienia faktu, że w latach 90-tych pełnił taką rolę i to z całkiem pożytecznym skutkiem.
