„Lekkie zimno”, okres przypadający między 5 a 19 stycznia jest 23-cim okresem słonecznym w chińskim kalendarzu, inaugurującym najzimniejszą porę w roku w Chinach.
Kalendarz zawsze miał ogromne znaczenie w cywilizacji chińskiej. Cesarz otrzymywał niebiański mandat i był „synem nieba”. Kalendarz rządził życiem państwa i musiał być zgodny ze zjawiskami niebieskimi. Chiński kalendarz używany od II wieku p.n.e. jest księżycowo-słonecznym.
Przewidywanie zaćmień Słońca i Księżyca miało ogromne znaczenie w Państwie Środka. Jeśli przewidywano zaćmienie, ale ono nie nastąpiło, to był znak, że niebo miało przychylne spojrzenie na cesarza. Jeśli zaś zaćmienie miałoby miejsce bez przewidywań astronomów mocarstwa, był to znak, że cesarz utracił swój „mandat w niebie ”.
Każdego roku odbywała się prezentacja nowego kalendarza i rozpoczęcie sezonów ważnych w wydarzenia z życia imperium. Produkcja kalendarzy była monopolem państwa, każde jego nieautoryzowane wydrukowanie było karane śmiercią.
Okładka kalendarza
Kalendarz rolniczy służy do określania czasu wykonywania prac w polu. Następstwo pór roku, a tym samym zmian temperatury i opadów jest na terenie północnych Chin niezwykle regularne. Efektem tego jest, że kalendarz ma istotne znaczenie dla określania czasu wykonywania prac rolniczych.
Kalendarz słoneczny dzieli się na 24 pory zwane jieqi , które można przetłumaczyć jako „segmenty klimatyczne”.
W ciągu najbliższych kilku dni oczekuje się, że temperatury w niektórych częściach północnych Chin osiągną rekordowy spadek. Często w północnych i wschodnich Chinach spodziewane są śnieżne nawałnice.
Podczas okresu „lekkiego zimna” przypada tradycjne święto „Làbā jié”, 腊八节. Święto to istnieje od ponad tysiąca lat i ma miejsce ósmego dnia dwunastego miesiąca kalendarza księżycowego. Jest ona szczególnie popularne na północy kraju.
Przed dynastią Qin (秦朝 Qíngcháo) w tym dniu świętowano nowe zbiory. Po I wieku naszej ery buddyzm był szeroko rozpowszechniony w Chinach. Święto było upamiętnieniem oświecenia Buddy Gautamy w wieku 35 lat. Podczas dynastii Qing (清朝 Qingchao) miały miejsce ceremonie związane z festiwalem Laba w świątyni Yonghe (雍和 Yōnghé) w Pekinie.
Święto stopniowo stało się świętem ludowym znanym pod nazwą 腊八节 (Làbā jié).
Podczas „Làbā jié” większość rodzin w regionach północnych Chin przygotowuje specjalne danie zwane 腊八粥 (làbāzhōu), składające się z ponad 20 składników. Przysmak jest robiony z białego i kleistego ryżu, czerwonej i białej fasololi, orzechów, głożyny pospolitej, cukru, imbiru, ciecierzyny oraz nasion lotosu.
W Tianjin o powietrzu syberyjskim (północno-wschodnie Chiny) zwyczajowo w tym okresie spożywa się „huangyacai”, potrawę na bazie kapusty pekińskiej zawierającej wiele witamin takich jak „A” i „B”. Jest to świeży i delikatny produkt, nadający się do duszenia lub smażenia.
Z punktu widzenia dietetyki spożywane są takie produkty jak pstrąg, papryka, cynamon, por, koper włoski i pietruszka ...
Dobry jest „mongolski gorący kociołek” na bazie baraniny z dodatkiem sosu sojowego.
Należy jednak pamiętać, że zbyt duża ilość przypraw może powodować ostre zapalenie żołądka.
Stare chińskie przysłowie mówi:
„ćwicz w najzimniejsze dni zimy”.
Zwykle ten okres jest najzimniejszy w Chinach i pozostaje najlepszą okazją na ćwiczenia i fizyczną pielęgnację ciała.
Aby się rozgrzać, dzieci uprawiaja „walkę kogutów”.
Chociaż ten termin jest zwany„lekkim zimnem”, jak sugeruje jego nazwa, jest mniej rygorystyczny niż pora następująca później zwana „wielkim zimnem” i jak stare powiedzenie chińskie wskazuje, że „dni okresu „wielkigo zimna” to najzimniejsze dni w roku” .
Ważne jest, aby utrzymać organizm w cieple.
"Gorący kociołek”, pieczone kasztany i grillowane bataty to trzy potrawy zalecane w niniejszej porze roku.
Zgodnie z teoriami tradycyjnej medycyny chińskiej należy spożywać pokarmy zawierające więcej energii życiowej „yang”, aby zapobiec uszkodzeniu narządów przez niskie temperatury. Zalecane jest spożywanie chili, kurczaka, wołowiny, jagnięciny, picie herbaty cynamonowej, dodawanie do potraw imbiru, czosnku, cebuli, papryki. Idealne są zupy na bazie porów i dyni.
Energia „yang” w żywności jest wzmacniana poprzez gotowanie, smażenie i grillowanie. Sezam, orzechy włoskie, rodzynki są również wskazane do jedzenia.
Wspaniały jest ryż gotowany na parze z zielonymi warzywami z dodatkiem kiełbasy i solonej kaczki.
Mieszkańcy Nanjing, stolicy Jiangsu, są przyzwyczajeni do „poważnego” traktowania „lekkiego zimna” i ta potrawa jest jedną z ulubionych.
Zgodnie z tradycją Kantończycy jedzą rano kleisty ryż w okresie „lekkiego zimna”. Dodają do niego wieprzowinę, kiełbasę i smażone orzeszki ziemne. Według tradycyjnej medycyny chińskiej, kleisty ryż działa tonizująco na śledzionę i żołądek w zimnych porach roku.
W tym okresie rozpoczyna się początek przygotowań do Święta Wiosny.
Chińczycy zaczynają zaopatrywać się w noworoczne dekoracje. Kupują wycinanki do dekoracji okien, petardy i lampiony.
