W malowniczych okolicach, wśród skał i głazów Wu Yishan rozciągają się plantacje unikalnej herbaty zwanej 大红袍, dàhóng páo. Nazwę dosłownie się tłumaczy przez „wielka czerwona szata”. Tutaj w prowincji Fujian, herbaciane krzewy wspaniale się czują, a barwny ich kwiat uroczo się przedstawia.
Jest to prestiżowa niebiesko-zielona herbata zaliczana do kategorii Oolong.
Według jednej z legend, pewien oficer ofiarował cesarzowi w hołdzie herbatę. Akurat matka cesarza była chora ... gdy wypiła herbatę szybko wyzdrowiała. Cesarz wielce szczęśliwy nakazał pokryć herbaciane drzewa leżące w górach czerwonymi szatami. Odtąd ludzie zwali tę herbatę „wielką czerwoną szatą”.
Trzy z tych krzewów rosnących na skale pochodzą z dynastii Song(420-479) i są do dzisiejszego dnia czczone. Herbaciane liście zebrane właśnie z nich są bardzo drogie, stanowią one najdroższą herbatę na świecie. Jej cena dochodzi nawet do wielu tysięcy dolarów za 1 uncję (>28gr). Dàhóng páo jest droższa od złota. Od dynastii Yuan (1227-1368) na stokach gór Wu Yi usadowiły się herbaciane ogrody.
Inna z legend opowiada, że gdy nastapił czas zbiorów herbacianych liści, zwołano grupę małp ubranych w czerwone stroje. Zwierzęta wspinały się na szczyty górskich stoków gdzie rosła herbata, a widziane z daleka herbaciane krzewy były czerwone.
W tym miejscu na skale wyryty jest napis wykonany przez mnicha ze świątyni Tianxin w 1927 roku. Napis, który czyta się od prawej strony do lewej 大红袍 jest nadal widoczny dzisiaj:
Liczba nasion rozrodczych z królewskiego herbacianego drzewa jest ograniczona. Istnieje tylko 6 drzew. Ze względu na szczególne środowisko pod ochroną produkcja została ograniczona. Stąd wysoka cena produktu i rzadkość zbiorów. Drzewa nasienne Dàhóng páo są niezwykle cenne. Od 2006 roku ostatni orginalny zbiór herbaty zostaje przechowywany w Muzeum Pałacu w Pekinie.
W obawie przed wyginięciem tysiącletniej tradycji uprawy tej herbaty, zainwestowano w ochronę narodowego skarbu. Rzemieślnicza uprawa, której charakterystyczną cechą jest wysoka jakość i bogata historia, odbywa się na stokach gór Wu Yishan. Zbiór starannie wykonywany odbywa się ręcznie.
Herbaciane liście po wielu procesach okrytych tajemnicą przemieniają się w mocno zielonkawo-brązowy odcień. Po zaparzeniu napój jest klarowny i jasno- pomarańczowy, o poetyckim miękkim i bogatym zapachu tutejszych skalistych wzgórzy.
Po wypiciu trwały posmak utrzymuje się w jamie ustnej. Herbata może być parzona nawet do dziewięciu razy bez ryzyka zmiany smaku. Ze względu na małą wydajność i wysokie ceny, rodzin o niskich dochodach i klasy średnie, nie stać na picie tej drogiej herbaty.
Zapach i jakość Dàhóng páo jest najbardziej imponującym aspektem tej herbaty. Degustując ją należy korzystać z małych czarek przy użyciu zródlanej wody. Pijąc ją małymi powolnymi łyczkami pozostaje nam na długo niebywała rozkosz smakowa na podniebieniu.
Sadzonki z krzewów zostały wykorzystane do wytworzenia podobnej jakości herbaty. Jednak metoda produkcji, różnica gleby i rozmieszczenie tych roślin, stworzyły nową herbatę inną niż uzyskaną dawniej z oryginalnych krzewów. Aprecjacja różnicy w smaku decyduje o jakości Dàhóng páo. Dzisiaj uważana jest ona za autentyczną herbatę z oryginalnych krzewów.
Ze względu na swą wysoką jakość, Dàhóng páo jest zazwyczaj zarezerwowana dla uczczenia lub oddania hołdu osobom wyjątkowym.
Rodzinne środowisko herbaty obdarzone jest napływem wody przez cały rok z gór. Wraz z wodą skały niosą składniki odżywcze nawadniając glebę. Ponadto znajdujące się góry w okolicach zdolne są blokować nadmiar słońca w południe lub odbijać jego promienie w pobliżu herbaty tam gdzie ich brakuje.
Czujemy się szczęśliwcami, którzy mogli się przechadzać przez cały dzień w malowniczych górskich plantacjach tej osnutej legendą herbaty.
Inne tematy w dziale Rozmaitości
