Listy do Rotmistrza "No ruszmy się – Najmilsi"!

 „ Tak mi smutno Rotmistrzu. Wiesz prawda? Gdybys miał swój grób może przyszłabym zapalić Światełko Pamięci dla Ciebie, przyniosłabym taką piękną białą i czerwoną różę. Przyszłabym wsłuchiwać się w ciszy w Twoją duchową obecność i w  bicie polskiego serca. Tak . Ważny moment przed nami . Myśle sobie - Co byś zrobił ? Jak postapił? Tak mi brak Was – ludzi z II RP takich kryształowych, dzielnych. Dziadka Maksymiliana który jednym strzałem kładł pięciu sowietów, gdy napadli jego dom. Tego jasnego spojrzenia., gdzie widać, że Bóg Honor Ojczyzna – to nie tylko słowa wyszyte na sztandarze.Tego hartu ducha, dzielności. Brak mi Ciebie , brak mi w Polsce  honoru, tej promiennej dumy z bycia Polakiem, wspaniałomyslnego daru z siebie dla Ojczyzny, która jest Wartością Najwyższą. Służby innym takiej porywającej i jasnej. Polski - kraju bohaterów. Polski - dumnej i wdzięcznej Im. Sprawiedliwej. Brak nam naszego Jana Pawła II i Jego nauczania i miłości do nas.  Prosze Cie Dobry Polski Duchu – natchnij mnie = natchnij nas, abysmy nie ulegli rozpaczy. Przyjacielu – Bracie nasz ukochany wspomóż nas w tym trudnym momencie dziejów Polski..  

„Zamyslona zgasiłam świece, po skończonej modlitwie, Włączyłam komputer, poszłam odebrać pocztę. A tu list! Asieńka- posłuchaj ..Posłuchałam, a były to przemyslenia na dzisiaj. Posłuchajcie ze mną