Pani Płotnicka, niech pani się w końcu opamięta!

 .Reminiscencje z polskich rozmów o tym, że Rotmistrz Witold Pilecki zasłużył na Wawel,  

czyli....  "nie pierdol szmato"

Raport Siłaczki. która – z dystansem poznawczym przygląda się ...pogardzie.

Kiedy czytam te komentarze z wczorajszej dyskusji na portalu internetowym, dochodzę do wniosku, że dzieło trwałego obniżenia poziomu inteligencji Polaków udało się niemieckim narodowym socjalistom i sowieckim komunistom aż nadto... Bardzo to smutne doświadczenie. Oba totalitaryzmy (faszyzm i komunizm) pacyfikowały ruchy obywatelskie z wrogą zaciętością. Bo Społeczeństwo obywatelskie nie daje się wodzić za nos, a obecnie jesteśmy świadkami jak poświęca się ideały obywatelskości jako przeszkodę w osiąganiu celu. Dowodem tego są teksty, które nieustająco ostatnio słyszę:kto pani pozwolił, nie ma pani prawa, nie zna pani swojego miejsca, Takie niewolnicze głosy homo sovieticus, ludzi, którzy nawet nie wiedzą jak bardzo przesiąknęli tym niewolniczym systemem, który w Polsce zawiera w sobie jeszcze takie zadziwiajace elementy feudalne. Długo przyjdzie nam czekać na dzień, w którym cechy obywatelskości wezmą górę nad cechami socjalistycznej nostalgii i podporządkowywania się temu zamiast troski o przyszłość Polski i jej przyszłych pokoleń.

Bezinteresowne niszczenie ważnych i dobrych oddolnych inicjatyw na w Polsce długą i smutna tradycję. W Polsce nadal nie szanuje się i nie docenia ludzi bez nazwisk, mrówczej pracy "stójkowych trzymających namiot". Nadal funkcjonuje podział na półki. Nie wspiera się inicjatyw, ale zawłaszcza. Wszechogarnia nas pogarda. Wszechogarniająca pogarda dla drugiego człowieka. A to tak niebezpieczne zapaść się w pogardzanie drugimi.Niszczy tych co ja odczuwają, niszczy poczucie wspólnoty.

Może wiersz młodego poety z okresu powstania styczniowego po śmierci tez tak bezinteresownie opluwanej osoby spowoduje że może ludzie pogardzający innymi pomyslą? A może dzieki temu Dobrzy Ludzie im nie uwierzą.?

Jak liść wichrem strącony w czasie jesiennej burzy 
Los rzucił cię wśród obcych, ale nie egoizm, 
Lecz uznanie i poklask czekał cię tu duży 
Za świętość Twoich uczuć i za twój heroizm. 
Tylko nikczemność swoich rzuca na cię błotem, 
Choć u twych stóp wielbiący - winni paść pokotem... 
Lecz po latach wypłyniesz na kartach historii. 
Lud wielbić cię znów będzie za twe wielkie czyny, Twe imię zajaśnieje w narodowej glorii, 
A twój grób zapomniany uwieńczą wawrzyny... 

Tylko nikczemność swoich rzuca na cię błotem... 
Tak - stąd my to znamy, prawda? 

"Plotka to radio szatana."
Plotka w większości wypadków jest zniekształcona, wyolbrzymiona lub opiera się tylko na pogłoskach. Puszczona w ruch lawina nierozważnych słów stworzyła już wiele ludzkich tragedii, zaszkodziła opinii lub zrujnowała czyjeś życie. Najgorszym jest to, że wobec oszczerstw przenoszonych przez plotkę prawie nie można się obronić. Bardzo trudno jest utrzymać na wodzy swój język, przyjdzie jednak dzień, gdy każdy zda sprawę ze swego postępowania przed Bogiem. Pamiętajmy o tym, że mamy starać się o sprawy dobre i użyteczne dla ludzi, a każda plotka przeciw bliźniemu jest skierowana przeciw przykazaniu miłości.
Ech...

A to są tak ważne pytania, ważne fakty...Tak się zamysliłam. Czy wszyscy rozumieją, co znaczy "bohater narodowy"? Chyba nie - lata pracy totalitaryzmów zrobiły jednak swoje. Wysłały nas na emigracje - także wewnętrzną. Pozamykały na sprawy Polski! Rozbiły na rodzinne atomy, własne sprawki, interesiki, karierki, ambicyjki, kłótnie te duże i te małostkowe, a jakaś tam Ojczyzna? Hmm. Bohater narodowy - to pewnie ktoś, kto żył dawno dawno temu i nieprawda - nierealny ,TAKI MITYCZNY - jak z baśni o Polsce. Tacy, umarli kiedyś tam dawno i leżą na Wawelu. Żyli dawno dawno temu i nieprawda. To mity narodowe. I tu mamy Problem. Za Sprawę Rotmistrza - my Polski Naród jesteśmy odpowiedzialni - tu i teraz. 
Czy potrafimy otrząsnąć łuski z oczu i zdać ten egzamin? Wznieść się jak Orły - ponad...Zobaczyc Polskę i Rotmistrza - jako naszą bezcenną Wartość. JAKŻE NAM DALEKO DO POLSKI ROTMISTRZA, który wszystko tej Polsce poswięcił. miłość, rodzinę. A Polska ? A Polska moi drodzy kochani - to My.

Czy aż tak skarleliśmy...skundleliśmy ? Czy potrafimy mysleć odwaznie po polsku?  Czy wogóle potrafimy z sobą spokojnie i mądrze rozmawiać? Czy żyjemy w czasach narastajacej  pogardy dla człowieka? smutna refleksja....

"Póki w narodzie myśl swobody żyje
Wola i godność, i męstwo człowiecze
To ani łańcuch, co mu ściska szyję
Ani utkwione w jego piersiach miecze
Ani go przemoc żadna nie zabije

Zginąć on może z własnej tylko ręki:
Gdy nim owładnie rozpacz senna, głucha
I to zwątpienie, co szepce do ucha
Że jednym tylko lekarstwem na męki
Jest dobrowolne samobójstwo ducha..."
A. Asnyk

Ale co zrobić? Uparcie coś we mnie woła - Nieustawać! Znający rotmistrza mówili o Nim - "co za Czort" wszędzie Go było pełno! 

Najpiękniejsze co mogłoby się teraz zdarzyć - to zjednoczenie naszych wszystkich sił w dobrym dla dobra Polski,dla dobra wszystkich naszych polskich dzieci, tych co już żyja i tych co sie jeszcze nie narodziły - aby mogły, gdy nas już nie będzie - poczuć się dumne, że są Polakami - bo Rotmistrz był Polakiem, a one Go znaja. Przecież za chwilkę - nas tu nie będzie kochani. A Polska ma trwać. Tego nam wszystkim całym sercem życzę - abyśmy zostali w błogosławionej Pamięci tych, co przyjdą po nas.

Phil Bosmans napisał w jednej ze swych książek następujące słowa: „Życzę ci odwagi, jaką ma słońce, które codziennie od nowa wschodzi nad wszelką nędzą świata. Niektórzy po zapadnięciu zmroku już nie potrafią uwierzyć w słońce. Brakuje im tej odrobiny cierpliwości, aby doczekać nadchodzącego poranka. Kiedy przebywasz w ciemnościach, spójrz w górę. Tam czeka na ciebie słońce. Ono nie omija nikogo. Ciebie też nie ominie, jeśli nie schowasz się w cień. Z każdym dobrym człowiekiem, który zamieszkuje ziemię, wschodzi jakieś słońce”.

Takich pełnych światła spotkań z dobrymi ludźmi i zawsze pełnego sensu poczucia, że jest się potrzebnym i warto żyć dla Sprawy – życzę serdecznie wszystkim Przypominającym o Rotmistrzu.
Wszystkich do takich pełnych sensu, pięknych spotkań i aktywności obywatelskiej z całego serca zachęcam. Naprawdę warto!

„Pani Płotnicka, niech pani się w końcu opamięta!"

Przepraszam, ale tego jednego obiecać nie mogę.
A może powinnam?