Niedzielny kisielek

Turcja udostępniła bezpłatnie wszystkim telewizjom całego świata promocyjny odcinek nowego sezonu serialu telewizyjnego „Wspaniale stulecie”. Tym razem serial przeniósł się w czas teraźniejszy. Ale prawdę mówiąc nie widać żadnej różnicy. Serial ten jest przewidywalny do bólu. Sprowadza się do prostego schematu. Władza, władza, władza. Napawanie się nią i dręczenie pretendentów do niej. Lub szybka śmierć oponentów knujących w zakamarkach swoich komnat. W tamtych warunkach jest to niesamowita łaska władzy, że pozwala łaskawie umrzeć błyskawicznie. Ech obrońcy demokracji, u Kaczyńskiego żyjecie jak pączki w maśle.

Jak będzie w tym sezonie serialu? Parlament turecki już podjął działania przywrócenia kary śmierci. W tej sprawie milczy George Soros to też obrońcy praw człowieka milczą na ten temat. Jak mawia policja, sprawa jest rozwojowa. Trzeba czekać na wyjaśnienie kogo popierać a kogo potępić. Na razie trwają ustalenia kto mógł inspirować, trwa próba odpowiedzi na klasyczne pytanie „kto za tym stoi”. W zależności od odpowiedzi na to pytanie Erdogan będzie be lub cacy.

Zresztą, po co im ta kara śmierci. Zamachowcy zostali nago przeczołgani po ulicy i w tamtej kulturze już są martwi. Nawet śmierć nie będzie dla nich wybawieniem bo są pohańbieni. Zmazać tę hańbę może tylko krwawa zemsta czyli przeczołganie nagiego Erdogana po tej samej ulicy. I tak do następnego odcinka gdy potomkowie pohańbionego nie przeczołgają potomków tamtych, którzy przeczołgali innych. Zaiste, wspaniałe stulecie nas czeka.

Skoro mowa o przeczołganiu to niemym – acz głośnym w praktyce – uczestnikiem tego niekończącego się serialu jest od dłuższego czasu czołg i robieniem z nim selfie. Nawet w czasach gdy tego pojęcia nikt nie znał. Ileż to razy w historii czołgi były bardzo medialne. Nawet wtykano im goździki w lufy. Tak było w Portugalii. Tak, tak. A ponieważ był to lewicowy zamach stanu więc lud Lizbony przywitał ich kwiatami jak przyjmowały narody tanki Armii Czerwonej niosące im pokój i miłość. Po tym zamachu było jeszcze kilka zamachów i kontr-zamachów w owej Portugali. Ale kto by o tym pamiętał.

Tak samo jak mało kto dziś pamięta – po Nicei i po Turcji – że mistrzostwo Europy w piłce nożnej zdobyła właśnie Portugalia. Ponieważ finał był miernym spektaklem walki w kisielu umęczonych i spragnionych wakacji bohaterów więc media zwróciły uwagę na olbrzymie ilości ciem. I to one zostały głównym bohaterem tego wydarzenia medialnego. Jak nie to, to tamto. Media muszą wciskać na siłę ten swój obrzydliwy kisielek, po którym motylki – a może ćmy - chodzą po przełyku.

Po próbie zamachu w Turcji w mediach liberalnych króluje zdjęcie dwóch mężczyzn obejmujących się na wieżyczce czołgu. Zdjęcie zrobiono na jednej z ulic w Turcji po próbie zamachu. W Turcji. Na ulicy. Dwóch ściskających się facetów? Koniec świata, panie, koniec świata.

Było już granie klasy. Był fortepian przy wieży Eiffla. Wszyscy czekamy z niepokojem – jak Obama w sprawie naszego TK – na homoparadę w Stambule.

A co jeszcze w tym czasie dzieje się w świecie miłującym demokrację? Wolny świat emocjonuje się łapaniem fatamorgan na komunikacyjnych urządzeniach mobilnych. A mówią, że fatamorgany to tylko na arabskiej pustyni.

Jak dzieci, jak dzieci. Czy może być lepszy moment aby poszerzyć granice nowego Imperium Otomańskiego i mieć kolejne wspaniałe stulecie?