Wytłuszczona czołówka na portalu Agory o człowieku, który się trąbom nie kłaniał: „W Łódzkiem i na Mazowszu szalały trąby powietrzne. Ogromne zniszczenia, Tusk na miejscu [FOTO]”. Koniec i bomba, a kto czytał, ten trąba.
Jak Państwo pamiętają, niedawno pomagałem Ludwikowi Dornowi w happeningu, w czasie którego wtykał on flagi Unii Europejskiej w „Kuby” – wojewódzką, powiatową i gminną. Swoją drogą nikt nie zwrócił chyba uwagi na fakt, że Wojewódzki profanując flagę narodową, naśladował nie kogo innego jak... Benito Mussoliniego. Przyszły „duce” w młodości, jeszcze jako socjalista, mówił wszak: „Naszą flagą narodową jest szmata wetknięta w kupę gnoju”. Wojewódzki jako młody Mussolini – tego się nikt nie spodziewał. Te rasistowskie śmichy chichy z Murzynów nie były, jak widać, przypadkowe. Rację miał Stefan Bratkowski stwierdzając, że stoimy u progu faszyzmu. Tym razem cios padł z najmniej spodziewanej strony.
Jakoś jestem spokojny, że sprawa kart wyborczych odnalezionych w samochodzie oskarżonego o morderstwo nadkomisarza policji ciągnąć się będzie w nieskończoność. A to okaże się, że świadkowie chorują. A to sąd wyznaczy rozprawę w odległym terminie, bo będzie zajmował się akurat sprawą ważniejszą, np. badaniem luksemburgizmu „Agory” oraz wymierzaniem drakońskiej grzywny krytykującemu ją poecie. Są sprawy ważne i ważniejsze.
A propos tych najważniejszych. Zwracam uwagę „Gazecie Wyborczej”, TVN oraz sędziemu Jabłońskiemu, że na ostatnim spocie PiS Jarosław Kaczyński dokonuje tzw. włamu do oszklonego biurowca. Użyta przez niego technika to w grypserze „wpych”. Zaleca się przepytanie na temat klasyfikacji prawnej owego czynu kilku autorytetów prawniczych z niezlustrowanych rad wydziałów prawa największych uczelni.
Kibice na jednym z kibicowskich forum rozważali niedawno, co byłoby, gdyby to oni wymyślili w dzisiejszych czasach pieśń ze słowami „Nie będzie Niemiec pluł nam w twarz ni dzieci nam germanił”. Ileż na to paragrafów! Nawoływanie do nienawiści, głoszenie treści niezwiązanych z meczem. No i najgorsze: obraza organu w osobie Donalda Tuska.
TVP znaczy Telewizja Polska. A TVN? Nikt nie pamięta. Fakt ten wydaje się wielkim atutem w przypadku spodziewanej sprzedaży stacji. Wykupią Niemcy, żeby dzieci germanić – powiedzą, że skrót znaczy Telewizja Niemiecka. Kupimy my – będzie Telewizja Niezależna (skromna przybudówka Niezależnej.tv). Kupi znany z YouTube Eugeniusz Sendecki – ogłosi, że to Telewizja Narodowa. Połasi się na nią Tomasz Wołek, dyrektor w pornograficznym kanale Tele5 – zrobi Telewizję Nudystów. Co kto lubi.
Przy okazji pojawienia się plotek o sprzedaży TVN „Gazeta Wyborcza” napisała, że telewizja ta to „perła w koronie” ITI. Przypomniało mi to piosenkę śpiewaną tradycyjnie przez nas, stadionowych bandytów, gdy wroga drużyna straci mistrzostwo kraju. W wersji dedykowanej ITI po stracie TVN brzmiałoby to mniej więcej tak: „Gdzie twoje berło, berło i korona? Gdzie twoja perła, ubecjo pieprzona?!”. My to lubimy nieprawdziwe i szkalujące wyzwiska.
Jak niektórzy pamiętają, jakiś czas temu kibice wielu klubów zaproszeni zostali do Telewizji Trwam i wzięli udział w ciekawej dyskusji w programie „Rozróby niedokończone” (czy jakoś podobnie). Na łamach znakomitego e-zina „Droga Legionisty” pobyt w Toruniu wspomina jeden z kibiców: „Ojciec Dyrektor w szaliku Legii Chełmża z Celtykiem to widok niezapomniany”. A glany też założył?
Znajomy zaproponował, żebyśmy w „Gazecie Polskiej” drukowali teksty pewnego autora, dosyć kontrowersyjnego. Uznał, że jednak powinniśmy go strawić: „Skoro nie macie oporów, by publikować teksty kiboli…”. Prawda, drogi kolego, jest taka, że często mamy opory. Kiedy mamy drukować wypowiedzi tego czy innego polityka albo intelektualisty z prawicy, co do którego żywimy podejrzenia, że mamy do czynienia z „naszym” bezideowym karierowiczem. Opory przed drukowaniem tekstów kiboli są w nas nieporównywalnie słabsze.
Zdarzało mi się w ciągu 22 lat III RP głosować na kandydatów Unii Polityki Realnej, która w sposób naturalny bywała dla mnie partią drugiego wyboru. Np. kiedy po wyborach rządzić miał POPiS. Partie te wzajemnie wspierały się w wyborach do senatu i w Poznaniu PiS wystawił jednego kandydata do tej izby, lojalnie zalecając wsparcie jako drugiego wybrańca PO. Dla mnie jasne było, że nikogo z PO nie poprę, więc zagłosowałem na niemającego szans kandydata UPR. Nie ukrywam, że po Smoleńsku byłoby mi trudniej oddać taki głos. Po tym, jak Janusz Korwin-Mikke zajął stanowisko bardziej prorosyjskie od... Tuska. Ot, jeden cytat: „MAK, zirytowana absurdalną anty-rosyjską histerią, opublikowała protokoły wszystkich rozmów. Mam nadzieję, że teraz już tylko zupełni szaleńcy będą twierdzić, że to »Ruskich robota«”. Jestem po stronie zupełnych szaleńców, którym wydaje się to prawdopodobne.
Byłem na ślubie Marysi Mackiewicz i Samuela Pereiry z Solidarnych 2010, który w ciemnym garniturze wyglądał na dwa razy chudszego niż zazwyczaj. Hitem dnia było niewątpliwie spóźnienie się na ślub świadka Dawida Wildsteina. Plotkowano, że ksiądz Stanisław Małkowski specjalnie długo odmawiał przed mszą koronkę, by świadek zdążył dotrzeć na miejsce. Tym samym więc jego spóźnienie przyczyniło się do wzrostu pobożności. Liturgia słowa i kazanie księdza Małkowskiego też były imponujące, a niżej podpisanemu szczególnie przypadła do gustu optymistyczna historia o zamianie wody w wino. Swoją drogą, jeśli najważniejszym wydarzeniem towarzyskim roku na prawicy jest ślub Samuela z udziałem świadka Dawida, to jest to kolejny niezbity dowód na szalejący na niej antysemityzm. Młodej Parze życzę, żeby za bardzo się nie zmieniała. Jesteście dowodem na to, że pewne kontestacyjne formy działania w polityce nie dla osobistych zysków udało się mojemu pokoleniu przekazać młodszym rocznikom. A był czas, kiedy obawiałem się, że to się nie uda. Oby się Wam udało więcej niż nam.
Piotr Lisiewicz
