Nie mów nikomu, co się dzieje w domu

Wszyscy się zgadzają, że "Dziennik" przegiął. Dyskusja toczy się raczej wokół tego, na czym to przegięcie polegało, komu na nim zależało i co ma oznaczać. Mamy więc teorię zemsty: dziennikarze "Dziennika" postanowili wykosić Katarynę ujawniając jej dany i najprawdopodobniej kłamiąc na jej temat z powodu jej krytycznych tekstów pokazujących warsztatowe błędy i manipulację w ich artykułach. Druga teoria: Kataryna weszła w konflikt z ministrem w rządzie Tuska, dla którego to rządu na nie alternatywy, więc liberalna gazeta postanowiła wspomóc liberalny rząd. Kolejna teoria: dziennikarze tradycyjni postanowili przyciszyć konkurencję, która zdobyła zbyt wielki wpływ na publiczność. Konkurencję, dodajmy, poza kontrolą finansową ośrodków władzy, czy krajowych, czy zagranicznych.

Proponuję jeszcze czwarte rozwiązanie. Zakładając, że gazeta "Dziennik" jest nieoficjalną częścią establiszmentu, graczem politycznym, postanowiła wspomóc rząd poprzez akcję uświadamiającą dla ewentualnych blogerów pracujących w administracji, na uczelniach, albo w innych ośrodkach kierowanych przez rząd, albo elity władzy. Komuniat ten brzmi: "nie jesteście anonimowi". "Jeśli myślicie, że znane wam nieoficjalnie fakty, oczerniające ekipę rzadową, albo elity władzy możecie anonimowo, bez ponoszenia konsekwencji publikować w internecie, na blogach, to się grubo mylicie. My was zdemaskujemy". Nie musze chyba tłumaczyć, że taki komunikat nie wpłynie dodatnio na naszą wiedzę o rzeczywistych mechanizmach władzy w Polsce i o tym co się naprawdę dzieje w państwowych urzędach, instytucjach i firmach.