"Test kompetencyjny" czy "Pic na wodę"

Dziś mamy „test kompetencyjny” w podstawówkach, czyli pierwszy krok do wpojenia dzieciom, że ta cała edukacja to „Pic i fotomontaż”.

Po pierwsze:

Testu nie można nie zdać. Od jego wyniku nic tak naprawdę nie zależy. Ciekaw jestem, kiedy jakiś mądrzejszy dzieciak wypełni go "na chybił-trafił". Niby to gimnazja kierują się jego wynikami, ale tylko wtedy, gdy rodzice chcą posłać dziecko do innego gimnazjum, niż to wynika z rejonizacji.

Po drugie:

Test jest na początku kwietnia, a rok szkolny kończy się pod koniec czerwca. Ciekaw jestem, czy faktyczne skrócenie okresu nauczania o 3 miesiące jest „zarządzaczom edukacji” obojętne? No i jak nauczyciel ma dyscyplinować uczniów w ciągu tych ostatnich 3 miesięcy podstawówki? Przecież dzieciaki są bystre i potraktują te 3 miesiące jako kolejny pic.

Po trzecie:

Wyniki podobno będą ogłoszone w czerwcu – pod koniec roku. Szacowna Komisja wyda odpowiednie zaświadczenie, które uczeń otrzyma ze świadectwem. Co za bzdura? Czekanie przez 3 miesiące na wyniki egzaminu ma cokolwiek wspólnego z wychowaniem i dydaktyką?

Tak właśnie nasz MEN oraz inni „zarządzacze edukacji” uczą dzieci, że tak naprawdę ważni są urzędnicy, a nie nauczyciele. Supercyrk z zabezpieczeniami zadań, kodowaniem wyników, sprawdzaniem przez „niezależne komisje” ma niby to służyć obiektywności oceny – a tak naprawdę służy jedynie „zarządzaczom” i „urzędasom” to tworzenia raportów, zestawień, wykresów, obliczania median i innych takich działań pozornych.

No i rezultatem jest zachowanie się dzieci w gimnazjach - „Hulaj dusza, Boga nie ma”, „Róbta, co chceta”. Tego ich po prostu nauczono! „Zarządzacze” oczywiście nie mają pojęcia, że 3 miesiące to dla dziecka baaaardzo długo (prawie wieczność) i że dzieci nie połączą w większości wyniku z egzaminem (testem kompetencyjnym), o którym zdążyły już zapomnieć (piszę o dzieciach, nie o rodzicach!). Pójdą do takiego gimnazjum, które „załatwią” im rodzice – albo do tego, które jest im przydzielone.

Po co więc dzieciom ten cały „test” - odpowiedź jest prosta – po nic!

Ot, kolejne urzędnicze działanie pozorne mające uzasadnić konieczność ich istnienia.