Naloty dywanowe,przeprowadzane przez lotnictwo alianckie miały być odpowiedzią na wcześniejsze bestialskie bombardowania Luftwaffe : na Londyn od września 1940 r., Coventry z listopada 1940, na Warszawę z września 1939, Rotterdam z maja 1940 r.
Po nalocie na Drezno premier Wielkiej Brytanii Churchill jakby oniemiały z powodu skutków nalotów dywanowych, które tak naprawdę wywoływały burzę ognia i olbrzymią ilość ofiar wśród ludności cywilnej , cofnął swoją zgodę na kontynuację ofensywy bombowej.
Na podstawie artykułu pani Małgorzaty Nocuń i pana Wojciecha Pięciakazamieszczonego w Tygodniku Powszechnym z dnia 13 lutego 2005 r. wynika,że niewiele brakowało aby doszło do buntu polskich lotników. Otóż bombardowanie Drezna miało miejsce 13-14 lutego 1945 r.Nalotu dokanało lotnictwo brytyjskie i amerykańskie. Polskie dywizjony bombowe podlegały dowództwu brytyjskich sił powietrznych.
Brytyjska BBC tego dnia poinformowała o porozumieniu w Jałcie. Część polskich pilotów Dywizjonu 300 na wieść o tym ,że otrzymali rozkaz dokonania bombardowania Drezna ,oświadczyła,że nie będzie pomagać Rosjanom ponieważ brytyjski oficer takiego właśnie uzasadnienia użył wobec Polaków. Sytuacja został opanowana dopiero przez dowódcę dywizjonu. Autorzy artykułu napisali m.in.: "Jeden z lotników Dywizjonu 300 nazwiskiem Magierowski(...)zdążył napisać list do przyjaciela. Tej nocy mamy atakować Drezno, jako wsparcie dla Armii Czerwonej. Nie byłoby w tym nic wyjątkowego, gdyby nie to, że mamy wykonać takie zadanie w chwili gdy nasze serca krwawią po kolejnym rozbiorze Polski dokonanym w Jałcie(...)Czego można więcej oczekiwać? Linię Ribbentrop-Mołotow nazwano linią Curzona i swiat jest zadowolony. Pół Polski oddano jako prezent. Drugą połowę skazano na włączenie do wschodniej strefy wpływów(...)Jeśli Niemcy mnie teraz dorwą, nie będę nawet wiedział, za co umieram. Za Polskę, za Wielką Brytanię, czy za Rosję?"
Zbombardowanie Drezna wywołało burzę ogniową ponieważ użyto bomb zapalających. Straty ludzkie szacuje się od 18 000 do 25 000 (są również inne szacunki o wiele wyższe)
W 1946 roku gdy wybory w Wielkiej Brytanii wygrali laburzyści, autor i pomysłodawca ognowych bombardowań Arthur Harris został pominięty na liście rządu Attlego o zasługach wojennych. Jednak osiem lat po śmierci Harrisa, wystawiono mu pomnik w centrum Londynu.
Odsłonięcia pomnika dokonała królowa Elżbieta II
Inne tematy w dziale Polityka
