Wojna na Ukrainie przedłuża się. Emocje opadają, jak wyziębłemu 50-cio latkowi mimo "Viagry", na przekór propagandowemu podgrzewaniu. Zostajemy z 3 milionami uchodźców, bez pomocy frinansowej z EU, z którymi trzeba będzie żyć, jak- żeby nie powiedzieć - "Himilsbachowi z angielskim" . Spoza hurra propagandy zaczynają wyzierać spekulacje jak długo i "o co w tym wszystkim chodzi"… W Polsce, na Ukrainie ale i w Rosji. O Ukrainie - wiemy: narodowa konsolidacja w obronie przeciw zbrodniczemu najazdowi.
Znacznie mniej wiemy jednak o tej wojnie z rosyjskiej perspektywy, jeśli pominąć z zasady łżywą kremlowską retorykę i bez demonizacji. Tym bardziej więc zasługują na uwagę nieliczne rosyjskie źródła informacji i refleksji, niepoddające się coraz bardziej nasilającym się represjom. Jednym z nich jest Publizist.ru (https://publizist.ru), z oczywistych względów umiejscowiony gdzieś we Frankfurcie nad Menem. Interesujące jest obserwować rosyjską świadomość rozdzieraną; przez konieczność wyboru między przez stulecia wbijanym rabsko- imperialnym patriotyzmem a ludzką przyzwoitością, wyłamującą się z wciąż 70 procentowej urzędowej i społecznej presji , aprobaty dla napaści na Ukrainę. W tym kontekście na szczególną uwagę i szacunek zasługują nieliczne głosy rosyjskiej inteligencji, kontynuujące długą tradycję oporu wobec satrapii, w której - nie z wyboru, przyszło im się urodzić…
Dzisiaj proponuję lekturę rozważań dwóch publicystów: El Murid’a i Kiriła Rogowana temat perspektyw rozwoju konfrontacji na Ukrainie.
Przy tej okazji zastrzegam sobie swobodę nieutożsamiania się z opiniami autorów. Moim zamiarem jest przedstawianie różnych opinii, bez względu na obowiązujące wymogi “jedynej słusznej prawdy”. Oceny pozostawiam Czytelnikom.
(bezmetki)
I. Konflikt nasilila się...
Minister obrony Ukrainy Reznikow ogłosił zamiar uzbrojenia i zapewnienia wszystkiego, co niezbędne do udziału w działaniach wojennych przez 1 mln osób.
Oznacza to, że Kijów stawia sobie teraz za zadanie nie tylko przywrócenie wszystkiego do stanu z 24 lutego 2022 r. Milion żołnierzy i oficerów to zasób, za pomocą którego planuje się nie tylko zadać militarną klęskę 200-250-tysięcznej rosyjskiej grupie zebranej do „operacji specjalnej”, ale także osiągnąć poważniejszy wynik, w tym powrót Donbasu i Krymu. W tym uwzględniając ryzyka, przy realizacji takiego zadania, jak np. możliwości użycia broni jądrowej.
Wydaje się, że nie przewiduje się krótkiej„niewojny”. Blitzkrieg nie powiódł się, bo maksymalny okres, w którym konflikt można nazwać „blitzkriegiem”, czyli 3 miesiące, już prawie minął.
Następny kamień milowy, który pozwala nam mówić tylko o „konflikcie wojskowym”, to około 8-9 miesięcy. Jeśli Kreml nie zaryzykuje odpowiedzi w przypadku prób zwrotu Donbasu i Krymu, to możliwe, że wszystko nastąpi w ciągu 8-9 miesięcy. Ale jeśli zaryzykuje, następną granicą będzie pełnoprawny i długotrwały konflikt zbrojny (tzw. wojna) trwający około 2–2,5 roku. Z milionowymi zniszczeniami i ofiarami
(---)
Zachód jest dość zadowolony z terminu do końca tego roku, ale dalej zaczynają się już różne opcje i scenariusze, ale na pewno jest za wcześnie, aby o tym mówić. Zbyt wiele niewiadomych…
https://publizist.ru/blogs/113683/42914/-
"Конфликт крепчал"...
El Murid
15.05.2022
………………………………………
II. Scenariusz inercyjny: zwycięstwo degradacji i drugi front Ukrainy
1. Rosja w taki czy inny sposób zajmuje większość obwodu Ługańskiego, Donbasu, część Zaporoża i regionu Chersoniu. Powstaje lądowy korytarz na Krym. Kreml zapowiada wypełnienie historycznej misji -"denazyfikacji pierwotnie rosyjskich ziem oddanych przez Lenina w niewolę nacjonalistów ukraińskich" - wyzwolenie Noworosji.
2. Rosja umacna się na tych rubieżach , a armia ukraińska nie może ich odbić. Ukraina nie uznaje okupacji, formalnie wojna przeciąga się, ale aktywne działania nie są prowadzone. Armia rosyjska nie posuwa się naprzód, a ukraińska natrafia na potężną barierę. To standardowy scenariusz „zamrożenia konfliktu” w przestrzeni postsowieckiej.
3. W rzeczywistości Putin wygrał, ponieważ. znacznie powiększył strefę rosyjską i położył korytarz na Krym. A flota rosyjska przeprowadza blokadę morską ukraińskich portów, której warunkiem zniesienia jest podpisanie porozumienia utrwalającego faktycznie ustalone granice.
4. Rosyjska gospodarka została zdana na niełaskę. Ale Putina to nie obchodzi, a naród w pełni sobie to świadomi za około półtora roku. Gospodarka technologicznie zdegraduje się do poziomu Egiptu, Nigerii, Filipin. Ale będzie się to działo stopniowo, co oznacza, że polityczny efekt degradacji zostanie rozmyty.
5. Teraz dla Putina ważne, aby dotrwać do drugiej połowy czerwca. I to osiągnie. Następnie nadejdą letnie wakacje, w centrum politycznej uwagi znajdą się grille i pływanie. Tym bardziej, że pracownikom unieruchomionych przedsiębiorstw wciąż coś się płaci więc Rosjanie są przekonani, że ten kryzys, podobnie jak poprzednie, będzie przejściowy.
6. Jesienią nastąpi gwałtowne pogorszenie. Faktyczne bezrobocie gwałtownie wzrośnie, co oznacza spadek dochodów. Degradacja technologiczna zacznie się unaoczniać. Straty w dochodach w rezultacie sankcji na ropę i gaz wyniosą około 30-40%.
7. Ale statystyki gospodarcze będą bezlitośnie fałszowane, a próby publicznych przejawów niezadowolenia będą ścigane na wzór prześladowania protestów antywojennych. Najpierw 10 dni, potem dwa lata. Pozwoli to na pewien czas powstrzymać konsolidację nastrojów protestacyjnych i zapewni chwilowe zwycięstwo „partii degradacji”.
***
Ten scenariusz nie jest przewidywaniem. Istnieje jako spore prawdopodobieństwo rozwoju wydarzeń wzdłuż wskazanej trajektorii, nic więcej. W tym przypadku mówimy o scenariuszu inercyjnym, czyli w oparciu o kontynuację dzisiejszych trendów. Scenariusz pozwala nam jednak dostrzec przyszłe wyzwania i zastanowić się, jak można im przeciwdziałać.
Głównym wyzwaniem tego scenariusza dla Zachodu i Ukrainy jest ukraińska gospodarka. Właściwie dziś jest to główne wyzwanie, które swoją wagą przekracza główny problem marca-kwietnia - uzbrojenia armii ukraińskiej.
Dziś Ukraina żyje gospodarczo kosztem pomocy Zachodu. Ale w scenariuszu zamrożenia konfliktu, nie może to trwać długo. Co więcej, w warunkach, w których armia ukraińska traci emocjonalną przewagę wynikającą ze skutecznego przeciwstawienia się przemożnej sile , perspektywa niemożności szybkiego przywrócenia terytoriów stanie się oczywista. A straty wojenne będą szczególnie dotkliwie odczuwalne - co doprowadzi do emocjonalnego spadku i zaostrzenia wewnętrznych sprzeczności politycznych.
Tylko projekt gospodarczy na dużą skalę może otworzyć „drugi front” dla Ukrainy. Ten projekt gospodarczy powinien uwzględniać zarówno utratę szlaków morskich, jak i kontynuację wojny – możliwości zdalnych uderzeń w infrastrukturę, w rezultacie czego Kreml będzie dążył do wymuszenia na Ukrainie tymczasowej umowy, uznającej rzeczywiste granice. Jednocześnie Ukraina potrzebuje dzisiaj, aby przetrwać, projektu gospodarczego, nie mniej niż broni, w poprzednich dwóch miesiącach.
https://publizist.ru/blogs/113974/42907/-
"Инерционный сценарий: победа деградации и второй фронт Украины"
Кирилл Рогов
14.05.2022
wybór, tłumaczenie i opracowanie:bezmetki
Rozpowszechnianie treści przetłumaczonych
materiałów: zezwalam -bez zmian w treści i formie -
wyłącznie na darmowych platformach elektronicznych,
ze wskazaniem adresu tekstu źródłowego
i pseudonimu autora tłumaczenia
