Akt oskarżenia przeciwko prokuratorowi

                Do Sądu Rejonowego  w Toruniu  trafił prywatny akt oskarżenia przeciwko  prokuratorowi  dyskredytującemu społeczniczkę walczącą za pomocą stowarzyszeń z bezprawiem sędziów i prokuratorów. Trafił  dopiero 27 września 2016r, chociaż złożony został wcześniej. Jednak datą wiążącą złożenia  prywatnego aktu oskarżenia dla Sądu jest  26 sierpnia  2016 r., czyli data trafienia sprawy na Policję.

Dlaczego? 

    Założenie prywatnego aktu oskarżenia z art. 212kk czasem   wymaga pomocy Policji gwarantowanej w art.488 kpk, czyli ustalenia imienia i nazwiska, kto kryje się za danym nikiem. W tym wypadku kto  dyskredytował pokrzywdzoną w internecie używając niku.   Sprawa została wszczęta zatem 26 sierpnia 2016 r na Policji  w Toruniu na podstawie art.488 kpk 

W wyjątkowych sytuacjach sprawą prywatnoskargową może zająć się prokurator. Jednak działać nie musi. 

        Tu prokurator postanowił dziać w sprawie prywatnoskargowej, ale dopiero po 50 dniach od uzyskanej wiedzy o podejrzeniu przestępstwa przez prokuratora, dopiero wtedy gdy pokrzywdzona zgodnie z zapowiedzią wysłaną do prokuratury złożyła już prywatny akt oskarżenia na Policji wykorzystując art.488kpk. Prokurator ma zawsze prawo zająć się czynem prywatnoskargowym, ale nigdy obowiązek, opisuje to art.60 kpk. Czy działał jednak zgodnie z art. 60 kpk skoro założył druga sprawę w Gdańsku ? Dnia 9 września  2016r prokurator w Gdańsku wszczął dochodzenie, dwa tygodnie później,  w tym czasie sprawa znajdowała się jeszcze na Policji i nie została przesłana do Sądu. Zatem można było ją bez problemu przejąć przez prokuraturę. Prokurator stworzył swoją sprawę i dopiero potem zlecił czynności Policji w Gdańsku. Sic!

        Stworzenie nowej sprawy - powszechnie nazywa się dublowaniem. Jeśli dochodzi do dublowania sprawy, z różnych przyczyn,  należy sprawy łączyć. Jak połączyć zdublowane sprawy lub inne podaje  § 108 Rozporządzenia MS z dnia 7 kwietnia 2016 r. Dz.U. 2016 poz. 508 tj. Regulamin wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury. 

Prokurator nie chciał pomóc pokrzywdzonej  w założonej sprawie jak podaje art.60 kpk, ale stworzył sobie swoją sprawę, czyli pokrzywdzonej zabrał sprawę prywatnoskargową, czyli prostą.  

Spraw nie połączono.

• umorzono sprawę  najwcześniej wszczętą - prywatny akt oskarżenia na podstawie art.17 § 1 pkt .9 kpk (brak skargi uprawnionego oskarżyciela, chociaż złożyła pokrzywdzona , (kasacji odmówiono - SIC! )
• prowadzona jest sprawa później wszczęta - ma znamiona fikcji i 11 tomów 

Sprawa została celowo skomplikowana, a jest prosta, wszak jest to sprawa prywatnoskargowa i generalnie każdy powinien poradzić sobie sam bez prokuratora. Tu wychodzi na to, że prokurator nie może sobie poradzić z pokrzywdzonym, który ciągle coś pisze, że w sprawie jest nie tak jak być powinno..

W sprawie nastąpiły aż dwa dublowania w 2016r,  łącznie sprawy trzy (podaję w kolejności wszczęcia):

1. Policja dn.26 sierpnia 2016r ,  - PRYWATNY AKT OSKARŻENIA - trafił do sądu 27 wrzesień 2016r
2. Prokuratura, wszczęte dochodzenie 9 wrzesień 2016r, art.212kk (potem śledztwo od 19 styczeń 2017r)
3. Prokuratura - RZETELNE ŚLEDZTWO art. 231, 266, 212kk - wszczęte 21 październik 2016r (PRZEJĘTE 19 STYCZNIA 2017)

Wyraźne matactwa

• Brak  "wstąpienia" prokuratora z art. 60 § 1 kpk do sprawy nr 1. 
• Nie połączono sprawy nr 1 z nr 2  po jawnej wiedzy o dublowaniu (we wrześniu 2016r ).
• Sprawę nr 1 umorzono w kuriozalny sposób uznając pokrzywdzoną, za osobę nieuprawnioną, sic!
• Sprawy nr 2 i nr 3 połączono, ale nr 3 przejęto wbrew w.w. rozporządzeniu do sprawy nr 2 (winno być odwrotnie) 

11 tomów

            Po 11 tomach widać, że sprawa ma  kierunek na przewlekłość i zmęczenie pokrzywdzonej, aby sobie odpuściła SPRAWIEDLIWOŚĆ. Każdy kto by chciał  rzetelnie to ogarnąć w 11 tomach się łatwo pogubi. Część materiału  nie ma związku ze sprawą ale wypełnia akta i pozoruje działania, to taki  materiał o wartości makulatury.

Dnia  28 sierpnia 2018r ,mina trzy lata od czynu . Według starych przepisów na postępowanie dyscyplinarne były trzy lata. 

Sprawa jednak nadal trwa, ale o postępowaniu dyscyplinarnym wobec prokuratora, który dyskredytował  nikomu nic nie wiadomo nawet prok. przesłuchanej przez  Panią Poseł Wasserman.

    Zgodnie z w.w. rozporządzeniem, gdyby  sprawy połączono jak należy to  sprawa nr 1 zachowywała bezsporny roczny termin wymagany prawem w przypadku przestępstw prywatnoskargowych z art 101kk. Tymczasem prokurator, który ustalił nazwisko prokuratora w rzetelnym śledztwie (sprawa nr 3)  - powinien być dalej prokuratorem prowadzącym sprawę.  Tak podają  przepisy. Tak jednak nie jest. Gdyby tak było, wówczas byłaby efektywność. Prokurator ten prowadził sprawę 3 miesiące i ustalił wszystko co niezbędne. W opisanej sprawie  tak  działa prokuratura jak  chce,  a nie jak przepis każe., Wszystko  zleży od tego o kogo w sprawie chodzi i kto jest czyim zwierzchnikiem. Listy są odsyłane od jednego do drugiego. Przerzucane z ręki do ręki "jak gorący kartofel".

        Należy w tym miejscu dodać, że prokurator od sprawy nr 2, ostatecznie sporządził wniosek o uchylenie immunitetu o czyn z art.212 kk, ze sporym opóźnieniem. Czemu opóźnienie  służy? Co jednak stało się z czynami z art.231i 266kk?  

Zagadnienia prawne, czy celowe działania ?

1. Czy można pokrzywdzonego czynem prywatnoskargowym uznać za nieuprawnionego do złożenia prywatnego aktu oskarżenia? Jeśli tak to kiedy? 
2. Czy można umorzyć sprawę najwcześniej wszczętą o dany czyn? ( dot. prywatny akt oskarżenia)
3. Czy można napisać drugi akt oskarżenia z art 212kk jeśli pierwszy został umorzony prawomocnie już po napisaniu wniosku o uchylenie immunitetu, bo pokrzywdzony został uznany za nieuprawnionego? Wszak po uchyleniu prawomocnym immunitetu trzeba będzie napisać akt oskarżenia. W tej sytuacji można było połączyć sprawy, czy jedną zawiesić? 

Popieram reformę sądownictwa

    Jestem zwolennikiem reformy sądownictwa i prokuratury. Ta sprawa pokazuje, że jest ona konieczna. Wierzą, że większość  prokuratorów i sędziów pracuje dobrze. Ci co dają przestępcom przykład jak łamać prawo powinni zostać bez pardonu wskazani przez swoich kolegów i koleżanki pracujące rzetelnie. Popieram działania MS.Z.Ziobro. Ta sprawa pokazuje jak wiele ma pracy i ciągle za mało wiarygodnych ludzi, aby szanowali wydane przez niego rozporządzenia i nie dyskredytowali tych prokuratorów co rzetelnie pracują,  poprzez odbieranie im dobrze prowadzonych spraw.  Tak jak miało to miejsce w tym przypadku

UWAGA

Wszelkie prawa zastrzeżone. Prawa autorskie do danej treści są ZASTRZEŻONE przez autora treści. Możliwe jest udostępnianie treści poprzez wskazanie dokumentu źródłowego ZA POMOCĄ LINKU. Kopiowanie i powielanie treści jedynie za zgodą autora.( kontakt www.niepokonani2012.pl) 

                                                            Pełnomocnik regionalny Stowarzyszenia Niepokonani 2012

(woj. kujawsko-pomorskie)  

mgr matematyki Barbara Helena Bączkowska