Taryfa, oplata dystrybucyjna stała i zmienna, współczynnik konwersji – faktury za gaz zawierają nie zawsze zrozumiałe pozycje i określenia. Tłumaczymy, co oznaczają.
Klienci PGNiG płacąc za gaz zastanawiają się niejednokrotnie, co wchodzi w skład ich rachunku poza oczywistą opłatą za paliwo gazowe. Opłata ta odzwierciedla zużycie gazu liczonego w kWh przemnożonego przez cenę z taryfy. Opłaty te zwykle stanowią 50–60 procent całego rachunku. Spróbujemy pomóc przeczytać gazową fakturę.
Poza oczywistymi pozycjami jak okres, którego dotyczy płatność, danymi klienta wraz z jego numerem i rachunkiem bankowym, na jaki należy przelać należności, na fakturze znajdziemy jeszcze kilka innych punktów.
Punkt poboru to nic innego, jak miejsce, w którym z gazu korzystamy – czyli na przykład nasze mieszkanie. Pod adresem wskazany jest indywidualny numer gazomierza.
Kolejnym punktem jest grupa taryfowa, do jakiej jesteśmy zakwalifikowani. Co to znaczy?
Jest to oznaczenie grupy taryfowej, zgodnie z którą jesteśmy rozliczani (np. grupy od W-1.1 do W-5 dla gazu wysokometanowego). Należy zwrócić uwagę, że rozliczenie gazu następuje na podstawie dwóch taryf: taryfy sprzedawcy (PGNiG Obrót Detaliczny) i taryfy operatora systemu dystrybucyjnego (najczęściej Polskiej Spółki Gazownictwa). Z tego też powodu na fakturze podawane są oznaczenia dwóch grup taryfowych: sprzedawcy i operatora. Kwalifikacja do grupy taryfowej zależy od rodzaju pobieranego paliwa gazowego (gaz wysokometanowy lub gaz zaazotowany), systemu rozliczeń i rocznej ilości pobieranego paliwa gazowego. Dodatkowo grupa taryfowa operatora zawiera oznaczenie obszaru taryfowego (np. GD dla obszaru gdańskiego).
Kolejne pozycje to abonament, opłata dystrybucyjna stała i opłata dystrybucyjna zmienna.
Abonament to zryczałtowana opłata stała pobierana za każdy miesiąc kalendarzowy niezależnie od tego, ile gazu zużyjemy. Zawiera koszty związane z wystawianiem i dostarczaniem faktur, obliczaniem należności, prawidłowością rozliczeń itp.
Opłata dystrybucyjna stała to koszty eksploatacji, monitorowania i modernizacji gazociągów. Pobierana jest co miesiąc za dany okres rozliczeniowy, niezależnie od zużycia.
Opłata dystrybucyjna zmienna jest to opłata za dostarczenie paliwa gazowego o właściwych parametrach jakościowych i w określonych ilościach, naliczana proporcjonalnie do zużycia.
Zastanowić może jeszcze tajemniczy współczynnik konwersji. To wartość, która uwzględnia kaloryczność dostarczanego gazu. Mierzona jest na podstawie tego, jak dużo ciepła można wytworzyć z dostarczonego gazu, który jako paliwo kopalne ma naturalnie zmienną kaloryczność. Współczynnik konwersji pozwala przeliczyć metry sześcienne, które pokazuje gazomierz, na kilowatogodziny (kWh), w których rozliczamy się z dostawcą.
Końcowa kwota do zapłaty jest sumą wszystkich opłat brutto, którą należy zapłacić. Należy pamiętać, że za datę wpłaty przyjmuje się datę wpływu środków pieniężnych na rachunek PGNiG Obrót Detaliczny.
Istotne jest jeszcze to, że istnieją dwa rodzaje faktur za gaz: prognozowane i rozliczeniowe. Te pierwsze przewidują, ile gazu zużyjemy i na tej podstawie wystawiana jest faktura. Te drugie rozliczają faktyczne zużycie gazu i wystawiane są cyklicznie, np. co dwa miesiące.
A tu graficzna ściągawka, jak czytać rachunek za gaz:
http://pgnig.pl/dla-domu/faktury-i-platnosci
KB
